OLMAZLARA İNAT

ÖNSÖZ

Merhaba ben Ebru yılmaz 15 yaşımdayım 23 mayıs 2009'da Van Başkale'de doğdum. İstanbul'da yaşıyorum. İlk kez bir roman yazmaya karar verdim umarım bu romanımda başarılı olurum bundan çok önce yaklaşık 12 yaşımdan beri onlarca hatta yüzlerce kitap yazmaya atılmış olabilirim ancak... Hiç birinde başarılı olamadım :) umarım bunda başarılı olup emeğimin karşılığını alabilirim. İlerde Hukuk okuduğumda kendimle her konuda gurur duyabilme umuduyla... Ben şuan 9. sınıf bir kız çocuğuyum, Sınav Anadolu Lisesi'ne gidiyorum, bu kitapta emeği geçen birileri olursa onlara çok teşekkür ediyorum. İlerde adaletli bir savcı olduğumda kitaplarımın boyumu geçmesi dileğiyle :) İsterseniz yavaştan başlayalım. Önsözün kısası makbul :D

GİRİŞ

Selam ben Hazan Bulut 18 yaşında bir kız çocuğuyum. İstanbul'da doğdum büyüdüm. Ailemle villamızda yaşıyorum adımın anlamını soracaksanız annemle babam sonbaharda tanıştığı için ismimi sonbahar anlamına gelen Hazan anlamına geliyor ilkokulda Hasan demeleri hoşuma gitmiyordu ancak ismimden memnunum. Sizde hazırsanız başlayalım...

Kendimi tanıtmıştım şimdi ailemi tanıtacağım annem Mesude Bulut kendisi 38 yaşında benim güzel annem :) babam Çınar Bulut o da 38 yaşında annemle babam sonbahar mevsiminde lisede tanışmışlar aileleri görüşmelerine karşı olduğu için kendileri bir iş kurmaya karar vermiş ve başarılı olmuşlar şuan bir holdingimiz var; Bulut Holding... Ben adını çok seviyorum sonuçta soy adımız :) onlarla beraber yaşıyorum demiştim ancak bir sorunum var... Ailemin çok sert kuralları var mesela 7. sınıftan sonra özel ders aldım dışarı çıkmama ve arkadaşlarımla görüşmeme karşılar sosyal medya kullanmamada izin yok her cuma telefonum kontrol edilir. Özel şeylerim değil sosyal medya kullanıyor muyum diye ailem benim hayatıma karışmaz ama bu aralar çok merak ettiğim şeyler var... Ama çözeceğim, bunu ileriki zamanlarda göreceksiniz... şimdi arkadaş hayatıma gelirsek... 7. Sınıfa kadar bir sürü arkadaşım vardı ancak ailem arama mesafe koymamı söyledi, ancak yapamadım halen numaralarımız var birbirimizde ama... Onlar beni unutmuş gibi. Aşk hayatımda aynen bu şekilde kimseyle konuşmadım, görüşmedim yada bir proje ödevinde bile yer almadım derslerim gayet iyi hukuk istiyorum. Savcılık :) TYT sınavına gireceğim Ankara Hukuk Fakültesini istiyorum. Ancak ailemin şehir dışına çıkmama izin vereceğini sanmıyorum. Ve bu baskının tek çocuk olduğum için olmadığını biliyordum bunu çözecektim tabii ki de.

1. GÜN AİLEMİN KİM OLDUĞUNU BULACAĞIM...

Sabah erkenden kalktım kareli kırmızı pijamamı bile çıkarmadan elimi yüzümü yıkayıp dağınık bir topuz yaptım ve gözlüğümü takıp dizüstü bilgisayarımın başına oturdum kararlıydım, ailemin kim olduğunu bulacaktım... Yaklaşık 5 dakika bilgisayarın başında öylece baktım ne yapacaktım? en sonunda aklıma bir fikir geldi ailemin kızacağını biliyordum ama yapacak bir şeyim yoktu hem nereden haberleri olacak diye düşündüm sonra bir sosyal medya hesabı açmaya karar verdim belki holdingimizin adına bir hesap vardır diye baktım. Hayır hiçbir sonuç bulunamadı tek tek akrabalarımı aratmaya başladım tam halamın ismine uygun bir hesap buldum. Evet bu benim halamdı! ancak bir sorun vardı halamla babamla annemin arası kötüydü bu yüzden mi beni bu kadar kısıtlıyorlar? birden kendime saçmalama Hazan seninle halan ne alaka arkadaşlarına da mı onlar karışacaktı hayır tabii ki de dedim ve hesabı kapattım halamla görüşmüyorlar ve ailemde kimse sosyal medya kullanmıyor halam dışında... birinci ipucunu buldum sanırım devamı gelecekti... Bir gün sofraya oturdum ailem telefonda bir şeyi inceliyordu yanlarına yaklaştığımda telefonu hemen kapattılar gördüğüme göre eski bir haber sayfasıydı... Maalesef ismini göremedim ve üstüne üstük babam sofrada ve ilk defa bana bağırdı EVET BABAM BANA İLK DEFA ÖZELLİKLE SOFRADA BAĞIRDI. sen ne hadle izinsiz bakarsın diye baya bağırdı birden ağlamaya başladım benden ne gizliyorsunuz anlamıyorum zenginiz ama düzgün bir aile hayatı yaşayamıyorum bende diğer çocuklar gibi orta durumlu ama mutlu biri olmak istiyorum ve bunu hukuk fakültesini kazandığımda yapacağım diye bağırdım babam KAPA ÇENENİ VE ODANDAN ÇIKMA diye tekrar bağırdı bir şey yapamadım ağlayarak koşarak merdivenlerden çıkarken ayağımı burkup düştüm. Annem yanıma koştu elimi kaldırdım sinirlice gelme anlamında annem olduğu yerde durdu, ve kalkıp topallayarak odama çıktım hiç yemek yemedim. Zaten kimsede yanıma gelmedi yatakta ağlamaya başladım sonra kartonpiyer ve perdemin arasında bir şey parlıyor gibiydi aman tanrım bu bir kameraydı! ailem odama kamera takmıştı beni izliyorlardı ve o an aklıma şahane bir fikir geldi... bunu ertesi gün uygulayacaktım...