can't be us

prologue

June 7,2008
Dear diary,

I don't really expect that i would fall for him this hard, i think this is my karma bakit ba kasi hindi ko masabi itong fellings ko towards him, nagka salisi kasi ang fellings namin siguro kong umamin rin ako sa kanya noon baka kami na ngayon.

But it's fine I already accept it that me and him can't be together, siguro wala talagang para sakin pero kung meron man bat hanggang ngayon wala parin parang feeling ko napag iwanan na ako ng lahat ng barkada namin sila kasing lahat may mga kinakasama na, si Jelai 3 years na sila ng boyfriend nya, si Missy naman ayon engaged na, si Bea naman one year ng kasal, at yong si Nelia naman nagka boyfriend narin okay narin kami dina kami magka away friends na kami, happy ako for them kasi nahanap na nila ang the one nila, saksi ako kung paano sila nasaktan dati kaya masaya ako na nahanap na nila ang taong tanggap sila at mamahalin sila habang buhay, nakaka inggit naman sila, ay oo si Bas- iba nanga lang pag usapan natin baka mamimiss ko nanaman siya
okay na sana ang lahat eh pero parang may kulang kahit masaya naman kami, wala kasi siya hanggang ngayon wala parin kaming update sa kanya, he was living a private life na kasi, kaylan kaya siya babalik dito o baka hindi na siya babalik teka nga bat ba ako nalulungkot baka nga nag asawa na siya doon emagine six years na siyang umalis, yan namimiss ko nanaman siya.

"Kring kring kringgggg"
sino batong tumatawag nag susulat pa yong tao eh

"Ronalisa yong telephono sagutin mo ang ingay"
ang oa talaga ni kuya kahit kaylan malapit nangang mag kaka asawa oa parin

"Oo kuya"
sasagutin kona sana ang telephono ng bigla itong tumigil sa kakaringg

"Ay namatay agad"

"Roni bumaba kana dito andito si Bea at aalis na kami ng daddy mo kayo mona dito sa bahay"

"Teka lang may tatapusin muna ako"

Bago ako bumaba i finished my diary actually ang weird ko kahit matanda na may diary parin nakasanayan kona rin kasi since grade school kasi ako nag start gumawa ng diary dito ko sinasabi lahat ng nangyari sakin para pag laki ko hindi ko malilimutan.

nasa hagdan palang ako kitang kita kona si Bea na hindi mapakali paikot ikot siya parang nababalisa

"Teka teka ano bang nangyari umopo kanga mona ako ang nahihilo sayo Bea"

agad naman siyang natauhan at umopo

"Roni may kaylangan kang malaman"
diretso nyang sabi

"Oh ano yon?"

"Hindi kapa ba sinabihan ni Jelai?"
"Tungkol sa ano?"

"Hindi ka nya tinawagan?? sabi nya kanina tatawagan ka nya!!"

"Grabe ka naman maka sigaw ka level mo na si tita Elsie at yong megaphone nya"

Kringgggg
"Roni yong telephono tumonog nanaman sagutin mona kasi"
tong si kuya yuan oh ang lapit nyalang sa kuwarto ko, bakit hindi nalang kaya siya yong sasagot kainis

"teka mona Bea ah aakyat mona ako sasagutin kolang"
"Roni baka si jelai nayon, bilis sagutin mona"
ano bang nangyari bakit balisa ang mga tao ngayon???

"Hello??"
"Roni buti naman sinagot mona"
"Oh bakit napatawag ka Jelai?"
"Roni ikaw ang kauna unahang babalitaan ko nito buntis ako roni"
"si jelai buntis?!!!!!"

gulat akong napatingin sa likod ko ng biglang pumasok si Bea akala ko kong sino na

"ano roni si Jelai bayan? sinong buntis?"

"Roni anjan kapa ba? nakikinig kaba?"
"Jelai congrats"

"Wagkang maingay sis ikaw palang ang nakaka alam nito"