mijn nieuwe baan... bij een pizzatent?! (FNAF)

restaurant

Pov. Paris,

"We komen via de nooduitgang!" Zegt Brawly. "Dat is daar!" Wijst hij aan op een plattegrond die hij uit zijn broekzak haalt. We staan in een kantoor (jammer maar helaas staat hij niet op de plattegrond.) we lopen door het kantoortje, Brawly kijkt om, in het licht zie ik nu zijn bruine glinsterende haar, en zijn zeegroene maar ook vooral grijze ogen. hij heeft halflang haar, tot aan zijn nek. het loopt half over zijn gezicht. wauw denk ik, ik vindt hem er leuk uitzien. "morgen laat ik je het restaurant zien." roept Brawly enthousiast, " ik vindt de pirate cove super, maar ook het podium van Freddy vindt ik echt tof!" ik knik. het kantoortje is klein, valt me op, er staat maar één bureau stoel, die grenst aan een klein bureau, aan de zijkant staan twee deuren. met een knop, sluiten, en openen. "waarvoor zijn die?" vraag ik. "ik heb gehoord da-" brawly kijkt me onderzoekend aan, "voor gevaren ofzo, ik weet niet, ik weet alleen dat we moeten oppassen voor de animatronics (een soort robots). Ik wil gaan zitten op de bureau-stoel, maar Brawly is me voor. "deze stoel is voor mij..." Ik zucht, "oke, nacht 1 kan beginnen!" Hij fronst zijn wenkbrauwen. "wat moeten die posters voorstellen?" Ik kijk naar de muur. Er staan grote tekeningen, van kleine kinderen die huilend op de tekening staan. "ik vindt ze niet erg happy ofzo", zegt Brawly. "nee hé, dat idee had ik ook al....", zeg ik verbaast. "ik werk normaal alleen overdag, dat is echt leuk, maar s' nachts?", zegt Brawly twijfelend. "het komt vast goed", stel ik hem gerust. "dat zeg ik niet!", protesteert hij. "het is alleen dat het restaurant, het is heel anders s' avonds, net alsof er iets verborgen zit, ofzo..." Ik krijg pijn in mijn voeten van het staan. "ik ga even een stoel ergens vandaan toveren..." Brawly trekt zijn wenkbrauw omhoog, wat er erg grappig uit ziet. "ik blijf hier...", zegt hij, een beetje gestrest. Ik loop naar de deur.  "ik neem aan dat je niet wilt dat ik op je schoot-" Hij drukt snel zijn hand op mijn mond. "Okee, ik ga mee, hou je dan op?" Ik grinnik en sleur hem mee. "welke kant?" "rechts...", zegt hij. We komen aan in een donkere zaal. Er staan tafels, waar het nog erg rommelig op is. "oh, nee...", kreunt Brawly. Ik kijk hem verbaast aan. Hij wijst naar de tafels. "ze hebben hun werk weer niet goed gedaan..." Ik frons, "wie?" hij grinnikt. "duh, uh, de mensen uit de bediening..." mijn mond vormt een oh... Ik loop snel naar de tafels toe, opeens springt het licht van het podium aan. Er lichtten 3 animatronics op. Een konijn, een eend en een beer. Ik slaak een gilletje. "de bedrading is weer stuk, denk ik...", zucht Brawly.

"hebben die dingen ook een naam?", vraag ik, terwijl ik naar de animatronics wijs. Hij grinnikt. Ik vervolg mijn verhaal, "Die eend bijvoorbeeld, hoe heet die?" Hij lacht nog harder. "H-Het i- is geen eend... Het is een kip..." Ik begin ook te lachten. Hij wijst naar de kip, "maar die dingen hebben een naam ja, ik vindt ze echt gaaf gemaakt, want er zitten geen mensen in. De kip heet Chica, zie je dat slabbetje met LET'S EAT? echt creepy... en zie je dat konijn, waarschijnlijk wel, dat is Bonnie. Hij is stukgemaakt door een stom kind. Dus hij ligt er even uit. We zijn bezig om hem te repareren. En zie je Freddy? dat is de beer, hij moet de leider van de band voorstellen. En ja, het is een band." Ik kijk op van zijn verhaal. "wow, dat is even veel informatie..." Hij lacht, maar zijn gezicht betrekt weer. "ik snap alleen niet waarom ze ze niet van het podium hebben gehaald" Ik haal mijn schouders op. "ze zijn wel cute..." Hij kijkt me geschokeerd aan. "cute?! je bent echt raar..." Ik lach, "i know..." Ik draai me om, als ik een soort geklik hoor komen van het podium. Ik zie dat het konijn in een andere pose staan. "D-dat kan niet...", zeg ik geschrokken. "wat?", zegt Brawly. "ik zag dat konijn bewegen. Ik zou wedden dat hij in een andere pose stond", zeg ik ongelovig. Brawly glimlachte, "voor ik hier werkte, en dat is nog niet zo lang geleden, ging er een roddel rond" "roddel?", onderbrak ik hem. "Ja, roddel, onderbreek me niet!" Ik knik snel. "Nu ben ik de verhaallijn kwijt...", zucht hij. "sorry," mompel ik snel. "oke, ik probeer het wel gewoon te vertellen. Vroeger voor ik hier werkte, en dat is nog niet zo lang geleden, ging er een roddel over dit restaurant rond. De roddel ging als volgt; Het zou dus zo zijn, dat dit restaurant vervloekt is. Een moordenaar zou 5 kinderen vermoord hebben, door middel van die animatronic- pakken. Daardoor zouden de zielen gevangen zitten in de animatronics, daardoor zouden de pakken s'nachts tot leven komen. Het blijkt, dat de animatronics alleen s'nachts tot leven komen, waarom weet ik niet. En dat ze als het ochtend is, precies om 6 uur, dat ze in een automatische stand komen. S'nachts zouden ze  wraak nemen op iedereen die s' nachts proberen binnen te komen, Zelfs de Security - wij dus - zouden niet veilig zijn in dit gebouw. Daarom word de vacatures elke keer opnieuw geplaatst, omdat iedere keer de huidige mensen verdwijnen en alleen gescheurde kleren en bloedplekken aan worden getroffen. Zo dat was het..." Hij kijkt naar mijn wit geworden gezicht. "i-ik vindt dit helemaal niet zo'n leuk verhaal...", piep ik. "bang?", vraagt hij uitdagend. "n-nogal, kunnen we alsjeblieft terug gaan naar het kantoor..." Hij leek te twijfelen. "en de stoel dan? die moeten we niet vergeten..." "laat die stoel maar...", onderbreek ik hem bibberend. "weet je het zeker?", vraagt hij. ik loop naar de tafel en pak een stoel vast. "ik neem deze wel gewoon mee." Hij schud zijn hoofd. "dat kan niet, want die hebben de mensen nodig. We moeten er één uit de berging halen..." "oh, god...", zeg ik. "Paris, het is maar een verhaal, een legende, niemand weet of het verhaal waar is, maar het klinkt allemaal wel erg nep..." Ik knik van zijn geruststelling, mijn hart gaat nu nog maar 200 keer per minuut. In plaats van duizend. Tenminste dat gevoel heb ik. 

"Dus dit is de berging?", zeg ik terwijl ik rondkijk in een klein kamertje. "nou ja, meer een soort van bezemkast..." Ik hoor hem lachen. "hier heb ik nog een bureau- stoel." Ik knik. "prima"

we lopen samen langs het podium- terug naar het kantoor- We lopen langs de animatronics. Ik huiver als ik ze voorbijloop. "ik vindt het maar enge dingen", zeg ik. "het zal wel"

Als we in het kantoor zijn, piept Brawly zijn Horloge. "ah, het is 6 uur, we zijn vrij..."

En is het een beetje leuk??