Mc Yıkık

287 14 3
                                    

Human x Human
Healthy x Healed
Already Lovers

Rap-x skecinde geçen olayların değiştirilmiş versiyonudur.

"I'll wait for you, even if it means waiting forever."
"It's not forever, my love."

ˏ⸉ˋ‿̩͙‿̩̩̽‿̩͙‿̩̥̩‿̩̩̽‿̩͙‿̩͙‿̩̩̽‿̩͙‿̩͙‿̩̩̽‿̩͙‿̩̥̩‿̩̩̽‿̩͙‘⸊ˎ

Cenan

Sabah başım ağrıyarak uyandım. Başımın ağrımasının nedeni hem provalar hem de Arif'imdi. Arif kanser olduğu için hastanedeydi ve iki üç gündür aramıyodu, korkudan ve zamanımın olmamasından hastaneye de gidemedim. İlk gün yorgundur diye çok endişe yapmadım ama ikinci gün içime bi korku düştü. Arif asla beni 1 günden fazla aramadan durmazdı hastanedeki zamanı boyunca. Bunu kabul etmek istemesem bile gece de ağlayarak uyumuştum. Bu gün artık skeçleri sunacağımız için BKM'ye hızlıca gitmek istedim. Hemen üstümü değiştirdim, yüzünü yıkadım ve bi sigara yaktım.(tütüncü cenan LFLWĞFOWĞ) Sigaram bittiğinde bi hava aldım. Hacı hala uyuyordu ve onun ilk üç skeç boyunca oynayacağı skeç yoktu(yorgun olduğunu söylediği için onun skeçlerini geriye almışlardı.) Hacı'ya çıktığımı söylediğim bi mesaj attım ve evden çıktım. Evin önündeki arabayı beraber almıştık ama benim motorum olduğu için ve motoru daha çok sevdiğim için Hacı da ben de arabaya "Hacı'nın arabası" demeye alışmıştık. Kaskımı taktım ve motora bindim. Hızlıca çalıştırıp BKM'ye doğru sürdüm. İlk skeçte oynamıyordum ama gitmek istedim çünkü Ömer ve Atakan da oynamıyordu ve onlarla takılmak beynimi biraz daha rahatlatıyordu. Ömer'in komikliği ve Atakan'ın anlayışı bana çok iyi geliyordu. Sonunda BKM'ye vardığımda bir nefes aldım ve motorumdan indim. Hemen binaya gidip bizim durduğumuz yere gittim. Herkes sohbet ediyodu. Biraz fısırtıyla konuşuyolardı ve beni görünce de konuşmayı kesmişlerdi. Biraz rahatsız oldum ama pek takmadım. Selam verip kahve almaya gittim. Kahvemi içerken Ömer'le konuşmaya başladım.

"Naber?" Ömere sordum.

"İyi, senden?"

"Ben aşırı iyi değilim ya.."

"Neden? Noldu??" sesindeki endişe duyulabiliyordu.

"Ya... Arif iki gündür aramıyo.. Korkmaya başladım."

"Endişelenme, uyuyodur. Hem durumu iyiye gidiyomuş, daha hızlı iyileşmek için dinleniyodur. Hem bak, bu kadar endişelenince göz altındaki siyahlıklar da büyüyo. Arif iyi, eminim." hafifçe gülümsedim.

"..sağol. Daha iyi hissediyorum şu an." Ömer gülümsedi ve arkadaşça sırtıma vurdu.

𖤐𖤐𖤐𖤐𖤐

Birkaç saat geçmiş ve son skecin zamanı gelmişti. Skeç Rap-x serisinin bi skeciydi. Makyajım yapılmış ve kıyafetlerim hazırdı. Ezgi skeci sunmaya başladı.

"Selamlar! Bu skecimiz Rap-x serisinden. Bu skeç, bizim için çok özel. İyi seyirler!" sahneden çıktı ve sahnneye Ayşegül ikonik Billie Eilish cosplayi ve "Bad guy" parodisini söyleyerek sahneye çıktı. Eğlendiği çok belliydi. Şarkı bitince Oğuz sahneye çıktı ve Ayşegül'le konuşmaya başladı. Konuşması bitince kendi şarkısını sunmaya başladı. Onun şarkısı bitince ben sahneye girdim. Gülmemek için kendimi çok zor tutmuştum.

"Selamın aleyküm, zencilerim!" gülmemryre çalıştım.

"Seni kim çağırdı buraya?!" diye sordum.

"Partinin organizatörü?" diye cevapladım.

"Kimmiş bu partinin organizatörü?! Ben organize ettim bu partiyi dedi. Normalde Emre'nin girmesi gerekiyordu ama gelen şarkıyla dondum.

"MC YIKIK!" diye bi ses geldi ve hemen Arifim şarkıya girdi. Nefesimin kesildiğini hissettim ama refleks olarak şarkıya katıldım. Şarkı bitince seyircinin alkışları arasında Arif'e baktım. Arif'im burdaydı. Hastane yatağının dışında, sapasağlam ve gülümsüyordu. Gözlerimin dolduğunu hissettim.

"Arif.." mırıldandım. Skeç anlık duraksadı çünkü ben ne diyeceğimi bile unutmuştum. Seyirciye baktım. Titrediğimi hissettim. Arif'ime geri baktım. "Nerdeydin.." sesim titrek çıkmıştı.

"Bi ara verdim diyelim." gülümseyerek söyledi. Kollarını açarak geldiğinde ona koşup sarıldım. Gözümden mutluluk gözyaşları geliyordu ve Arif'i anın heyecanıyla kaldırdım. Sarılmayı bırakınca seyirciye baktım, höz altlarım ıslaktı ve utamgaçlıkla gülmeye başladım.

"Özür dilerim-" gülüş. "Özür dilerim hocam-" srkamı döndüm ve gözlerimi sildim. Skeç çok iyi gitti ve zil aldı.

"Evet, skeç zil aldı.." Yılmaz hoca konuştu. "Cenan sen orda bi ağladın, noldu orda?"

"Ya hocam.. Benim Arif'in geldiğinden haberim yoktu. Söylemediler bana.. İki gün de beni aramayınca.." Arif güldü ve bana yine sarıldı.

"Özür dilerim yaa.. Çocuklar dedi Cenan'a süpriz yapalım dediler.."

"Allah belanızı versin. Ne kadar endişelendirdiniz beni." Arif'e geri sarıldım.

"Benim de sana süpriz olduğundan haberim yoktu Cenan." Yılmaz hoca konuştu. "Neyse, kavuştun Arif'ne."

"Kavuştum hocam." Arif'e gülümsedim ve sahne arkasına geçince sarılıp kucağıma aldım.

"Özledim oğlum seni.." Arif bana gülümserken ona gülümseyip

"Ben de seni özledim." dedim. Arif benim yanaklarımdan tutup dudaklarıma küçük bi öpücük kondurdu.

"Napıyonuz lan ibneler-" Emre yanımıza gelirken sordu.

"Emre, siktir git amına-" Emre'ye bakarken söyledim ve Arif'ime bi kez daha sarıldım.

♏︎♋︎♏︎♋︎♏︎♋︎

Umarım eğlenmişsinizdir!!

𖤐ArCen Oneshots𖤐Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin