Islak İmza

Giriş

Merhabaaa, nasılsınız?

Yeni kurgumun giriş bölümü ile buralardayım. Benim ilk kurgum değil fakat yayımladığım ilk kurgum. Umarım beğenirsiniz keyifli okumalar dilerim.

Başlangıç tarihinizi yazar mısınız?

•07.01.2024

🖤

Karşımdaydı. Yıllarca uğruna gözyaşı döktüğüm, gecelerce uykusuz kalıp ağladığım adam karşımdaydı. Onun için, ona ağladığım gecelerde ruhu bile duymayan çocuk, şimdi karşımda kocaman adam olmuş öylece dikiliyordu. Değişen tek şey zaman ve dış görünüşümüzdü. Onu ilk gördüğüm zamanda da şimdi de boyu benden bir hayli uzundu. Siyah saçları her zamanki gibi kısa ama bakımlı, uzun ince yüz hatları ve eskiden bebeksi olan yüzüne eklenen kirli sakalları. Ben değişen tek şeyin zaman ve dış görünüşümüz olduğunu sanıyordum ama sanki öyle değildi...

Üzerinde gezinen gözlerim kahverengi gözleri ile buluştu. Eskiden gözlerime değmeyen gözleri, bir kez olsun beni görsün diye beklediğim gözleri, şimdi gözlerimin en derinlerine bakıyordu sanki. Ezbere bildiğim gözbebeklerinden geçen duygular şimdi bana yabancı geliyordu. Yıllarca bana baksın, beni görsün diye beklediğim kahverengi gözbebeklerinden şimdi hiç beklemediğim duygular geçiyordu. Afalladım. Bana böyle bakıyor oluşu, bana imkansız gelirdi her zaman. Ama şimdi bana burada, bu şekilde bakıyor olması manasızdı.

Karşımda dik duruşuyla bir adım bile geri gitmeden öylece durmaya devam etti. Yıllar önce onu ilk gördüğüm bu apartman girişinde, yıllar sonra iki yabancı olarak tekrar karşılaşıyorduk. Tarih tekerrür mü ediyordu? Etmemeliydi oysa. Yine aynı yerde, aynı bedenlerde farklı duygularla, farklı hayatlarla karşı karşıya gelmiştik. Ben onu ilk gördüğüm bu apartman girişinde yıllarca ona beslediğim duygularla bir an olsun vazgeçmeden, onu görebilmek adına defalarca adımladığım bu apartman girişine şimdi geldiğim için, burada olduğum için lanet ediyordum. Böyle olmamalıydı. Karşılaşmamalıydık. Ben onu görmemeye, karşılaşmamaya yemin etmiştim. Şimdi karşımda oluşu bütün yeminlerimi bozdurur nitelikteydi.

Dudaklarımın arasından firar eden titrek nefesimle dakikalardır nefesimi tuttuğumu bile fark etmemiştim. Avuç içlerim terledi, gözbebeklerim titredi. Burnumun direği sızladığında yeniden aynı kişi için, aynı yerde ağlamamak için hızlı hızlı kafamı iki yana salladım. Adımlarım geri geri gitmeye başladığında bir an önce bu lanet yerden kaçıp gitmek istiyordum. Sağ elini kaldırıp bana dokunmak ister gibi aramızda uzattığında bakışlarım eline düştü. Oysa ne çok istemiştim bana böyle elini uzatmasını ama şimdi olmamalıydı...

"Efsa" diye fısıldadığında gözümden firar eden bir yaşa lanet ettim.

Çok heyecanlıyım. Umarım istediğim şekilde ilerleyebilirim.

Giriş bölümü hakkındaki düşüncelerinizi alabilir miyim?

Kısa bir hikaye olmasını planlıyorum tabi ki olayların şekillenmesine bağlı olarak değişebilir bu durum.

Umarım beğenmişsinizdir. En kısa zamanda birinci bölüm ile görüşmek dileğiyle.🖤