İnsan bir yere nasıl alışırki. Yıllarca okuduğu, aynı sınıfta yüz yüze baktığı ,bütün sırlarını paylaştığı ,anılarını canlandırdığı ,küçük maceralar yaşadığı arkadaşlarından nasıl ayrılabilirki. Çok stresli. Yeni okulda nasıl insanlar olacak.Nasıl arkadaşlar kurulacak. Biliyorum hiçbir zaman orta okul arkadaşlarımın yerini tutmayacak ama insan ister istemez yanlızlıktan kurtulmak ve yeni arkadaşlar bulmak için büyük adımlar atmalı. İlk günümü çok merak ediyorum arkadaşlarımla konuşuyorum onlarda benimle hem fikirler. Zorda olsa alışmaya mecburlar. Daha okulların açılmasına üç ay var . Ama ben sanki yarınmış gibi korkuyorum . Tek tesellim aynı sınıfta olacağım insanlarında benim gibi düşünüyor ve hissediyor olmaları. Bu güne kadar bir çok okul değiştirmeme rağmen hiç bir zaman böyle korkmadım. Düşünüyorumda okul bahçesinde benden büyük insanlar etrafa attığım tuhaf bakışlar tuhaf bakışlar derken hani olurya "nereye geldim ben böyle ya" diye atılan bakışlar , tedirginlik. Sınıfa girip sırama oturduğumda kimseyi tanımamanın sıkıntısı ve etrafa bakamama hali. Etrafa bakmaktan korkarım . Çünkü kimseyi tanımıyorum. Ama dediğim gibi o sınıftakilerde benim gibi. Aslında sıcak kanlı bir insanım hemen kaynaşırım.Ama bilemiyorum karşımdakinin vereceği tepkiden korkarım. Kendi halimde olmak istiyorum yanımda güvenebileceğim bir kaç arkadaş...
Bu sene ayrıldığım arkadaşlarımla bağımızı kopartmamak adına hepimiz söz verdik. Her hafta en az bir gün okul çıkışı buluşup arayı kapatacağımıza dair söz verdik. Ve ben eminim ki bu bağ kopmayacak. Öyle umuyorum. Arkadaşlarıma değer vern bir insanım . Onlarla kötü bir tartışma yaşadığımda hep içim acır.Bunları yazmamın sebebi benim gibi liseye yeni başlayacak insanlarla birşeyler paylaşmak . Böyle düşünen tek insan ben olmak istemem. Eğer yorumlara sizde fikirlerinizi yazarsanız sevinirim . Hisleriniizi öğrenmek isterim...
