EY HÜZÜN
Bak şimdi dört bir yanım hicran
Ruhumun külleri savruluyor ellerimden
Sadece geçip gidecektim sokaklarından
Ey hüzün beni sen yakaladın iki yüzyıl öteden
Dört bir yanım tel örgülere takılmış geceden
Bir bir dökülüyor kelimelerim heceden
Harabeler sarmış her yerimi kahırdan
Ey hüzün beni sen yakaladın iki yüzyıl öteden
Sahip olduğum ne varsa kayıp gitmiş şimdiden
Daha yolun başında görünmez olmuşum sislerden
Benim feryatlarım duyulmaz olmuş buradaki seslerden
Ey hüzün beni sen yakaladın iki yüzyıl öteden
Al bütün isimlerimi kendi benliğimden
Hiçlikten yeni bir hiçlik doğurmak için vermişim kendimden
Aynalarda yansıyan görüntüler sanki başka bedenlerden
Ey hüzün beni sen yakaladın iki yüzyıl öteden