My Only Lover - 15(Final)
ေဝယံ နိုးလာတဲ့အခါ ရင္ခြင္ထဲက အေႏြးဓာတ္ေလးေၾကာင့္ စိတ္ေအးသြားရသည္။ငိုထားလို႔မို႔အစ္ေနတဲ့ မ်က္ရည္အိတ္ကေလးေတြ မ်က္ခြံေလးေတြကို ထိတို႔ၿပီး သနားမိသည္။အရာအားလုံးက သူ႕ရဲ႕မျပတ္သားတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ အုတ္ျမစ္တည္ခဲ့တာ။အားနည္းတဲ့ကေလးကို အပိုသက္သက္ စိတ္ဒဏ္ရာေတြေပးခဲ့မိတာ သူ႕အမွားပဲ။ ရႈပ္ပြေနတဲ့ ဆံပင္စေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးၿပီး
"ကိုယ့္ဘဝမွာေလ အခ်စ္ဦး ေရာ အခ်စ္ဆုံးေရာ ကမင္းထင္ပါတယ္ မင္းမရွိရင္ ေသမွာဆိုတဲ့ အေတြးကမင္းနဲ႕မွပဲျဖစ္တည္လာတာ ျဖစ္သင့္တာေတြကို ဦးစားေပးၿပီး ျဖစ္ခ်င္ရာေတြကိုေနာက္ပို႔ခဲ့တဲ့ ကိုယ္က ျဖစ္ခ်င္ရာကိုပဲ ဦးစားေပးခ်င္လာတဲ့အထိပဲ ေနာက္ဆုံးမွာ ျဖစ္သင့္တာေရာ ျဖစ္ခ်င္တာေရာက မင္းပဲ ကိုယ္မင္းကို သိပ္ၿပီးခ်စ္တာပဲ ယံ ရယ္"
"အင္း....!"
မင္းေဇ အိပ္မက္ေယာင္ရင္း ပါးစပ္ကေန အင္း ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္မိသည္။ေႏြးေထြးေနတဲ့ရင္ဘက္တစ္စုံကို ေခါင္းအုံး ထားရင္းျဖင့္။ ေႏြးေထြးၿပီး လုံၿခဳံမႈေပးၿပီး ခြန္အားတစ္ခ်ိဳ႕လည္းျဖစ္လာေစသည္။
"ယံ ....."
"ဟင္.... ဦးထြဋ္ သတိရလာၿပီလား ေခါင္းမူးေသးလားဟင္ ေနရသက္သာလား ဘယ္ေနရာနာလဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာ"
"ဒီနား..."
ေဝယံ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္အျပည့္ျဖင့္ရွိေနေသာ မ်က္ဝန္းေလးကိုစိုက္ၾကည့္ရင့္ ဘယ္ဘက္ရင္ဘက္တည့္တည့္သို႔လက္ညိုးထိုးျပလွ်င္
"ႏွလုံးေအာင့္လို႔လား ကြၽန္ေတာ္ဆရာဝန္ကိုသြားေခၚေပးမယ္"
ထထြက္သြားဖို႔လုပ္ေနတဲ့အခါ လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ဆြဲထားမိသည္။
"မဟုတ္ဘူး မင္းမခ်စ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္ႏွလုံးသားက နာေနအုံးမွာ ဆရာဝန္ေခၚေပးမဲ့အစား ကိုယ့္ကို ခ်စ္တယ္ လို႔တစ္ခြန္းေလာက္ေျပာေပး႐ုံနဲ႕သက္သာသြားမွာ"
"ဟင္....! လာကစားေနတာလား ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္စိတ္ပူေနလဲ ခင္ဗ်ားသိလား"
YOU ARE READING
My Only Lover (Complete)
FantasySky💙 ဝေယံထွဋ်ခေါင် မင်းဇေယံ "ဦးထွဋ် ကျွန်တော့်ကို မချစ်လည်းရတယ် ကျွန်တော်နဲ့အပြင်ကိုတွဲသွားရတာကို ရှက်တယ်ဆိုရင်လည်း ကျွန်တော် နားလည်ပေးပါတယ် ကျွန်တော် ဦးထွဋ်အနားမှာ ဘာမှမသိသလိုနဲ့ ကပ်တွယ်နေလို့ရမလားဟင် ကျွန်တော်လေ ကျွန်တော် ဟင့်...အင့်....! Updat...
