រឿង គ្រាដំបូង

ផ្តើមរឿង

< សួស្តី ខ្ញុំទើបតែមកថ្មីនៅទីនេះ >
< លោកគឺ... ខ្ញុំឮថាដុកទ័រមកថ្មីឈ្មោះ លោកផាក ជីមីនមែនទេ!?»
< បាទពិតហើយ> បុរសឆ្លើយទាំងញញឹមដាក់គលានុប្បដ្ឋាយិកា រួចនាយក៏បានមើលអ្វីផ្សេងក្រៅពីនឹង។
បន្ទាប់ពីនោះភ្លាមមានបុរសម្នាក់ទៀតបានដើរកាត់តាមមួយជំហានម្ខាងទៀត នៅពេលនោះដែរលោកសំដៅទៅបុរសកំពុងតែឈររង់ចាំ។ បន្ទាប់ពីនោះ អ្នកពីរបានស្គាល់គ្នាដោយជជែកដេញដោលសួរគ្នាទៅវិញទៅមក។

< តើឯងសុខសប្បាយជាទេ! >
< គ្នាសុខសប្បាយដែរតើ ហើយចុះឯងវិញ!?>
< ដូចគ្នាដែរ សម្លាញ់>
< ក៏ពិតណាស់ ពួកយើងទៅផឹកស្រាទៅ!>
< គ្នាទៅអត់រួចទេ>
< តើហេតុដែរទៅទើបមិនផឹកស្រា!?>
< ចាំលើកក្រោយ គ្នាបបួលឯងចុះ>
< យើងជួបគ្នាដំបូងសោះ ហេតុអ្វីទៅឯង>
< ទោះយើងទើបតែជួបគ្នាក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែមិត្តភាពនៅដដែល ហើយពួកយើងបែកគ្នាគឺព្រោះការងាររៀងខ្លួន>
< តើចេះមកពីណាទៅ បានជានិយាយសម្តីខុសប្លែកពីមុនម្ល៉េះឬមួយឯងមានគូរស្នេហ៍ហើយ!>
< ឯងអីនិយាយគ្នាគ្មានទេ>
< ឲ្យ ហើយឯងនៅមិនទាន់មានសង្សារទេ>
< អឹម>
< ចឹងចាំគ្នារកឲ្យឯង ក្រៃឯងត្រូវជាប់ចិត្តស្រីៗ>
<ឯងនិយាយអីផ្តេសផ្តាសហើយ គ្នាមិនត្រូវការទេ>
< ឬមួយឯងស្រឡាញ់មនុស្សប្រុសដូចគ្នា! សម័យនេះហើយគ្នាឃើញមនុស្សប្រុសស្រលាញ់សឹងតែ៥០%ទៅហើយគិតមនុស្សប្រុសនេះទើបធ្វើឲ្យមនុស្សស្រីត្រូវអស់ជម្រើសយកភេទដូចបែបនេះ ហើយឯងវិញគិតបែបម៉េច!>
< គ្នានៅមិនទាន់ដឹងនៅច្បាស់ឡើយ>។

ងាកមកមើលវីឡាមួយដ៏ល្បីនៅប្រចាំប្រទេសកូរ៉េ នៅនេះពេលមានឡានមួយកំពុងតែបើកចូលទៅខាងក្នុងបន្ទាប់ពីនោះមានបុរសម្នាក់កំពុងតែចុះពីលើកឡានរួចក្រឡេកមើលទៅខាងឆ្វេងនឹងខាងស្តាំ។ មានអ្នកបម្រើឈរចាំទទួលយកវ៉ាលីទៅទុកខាងលើក។ ដើម្បីដាក់សម្ភារៈនៅក្នុងបន្ទប់គេងជាងមុន។ ចំណែកបុរសម្នាក់នោះកំពុងតែឈរមើលទៅ សង្ហារដូចស៊ុបពរស្តាលេខមួយក្នុងប្រចាំប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង។