🧊Give me your pucci🧊

အပိုင်း 5

Unicode

သက်မောင် မနက်စောစော ရေထချိုးကာအဝတ်အစားကောင်းတာလေးလှဲပြီး သူ့မိန်းမရှိရာ သူကြီးအိမ်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။

ဟိုရောက်တော့ သူကြီးက မရှိ။ သူလည်း လမင်းသာအေး အခန်းထဲ ဝင်လာကာ အိပ်ရာပေါ်ကလူကိုကြည့်တော့ လက်က အကျင့်အတိုင်း စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲရောက်နေကာ ပုဆိုးကလည်း ကျွတ်နေသည်။

သက်မောင်ရယ်လိုက်ကာ လမင်းပါးကိုတရွှတ်ရွှတ် အနမ်းပေးလိုက်သည်။

ဒီကောင်လေး အတော်ထန်။ဒါတောင် သူ စောက်ပတ်ကြီးမရှိချင်ပါဘူးဆိုပြီး သူ့ကိုရန်လာရှာသေးတယ် ။ အခုဆို သူ့မျက်နှာ ထက်စောက်ပတ်ကိုကြည့်တဲ့ အချိန်ကများနေသလိုဘဲ။

လမင်းသာအေးလည်း ရင်ဘက်က စိုစိစိ ခံစားချက်ကြောင့် နိုးလာတော့သည်။

"အမ်။ ဘယ်သူလဲ ယောကျာ်းလား အင့် "

"ရွှတ် နိုးလာပြီလား ပြွတ်စ် အွန့်"

"အင်း အွန့် ပြွတ်စ် ကြိုက်တယ် ပြန်နမ်း အုံး ပြွတ်စ် အွန့် အာ့"

"သွား ရေသွားချိုးတော့ ကျုပ် အဘကို အပြင်မှာ စောင့်နေမယ်"

"အင်း"

လမင်းသာအေးပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် အိပ်ရာထကာ ရေချိုးလိုက်သည်။

ထို့နောက် ထမင်းပန်းကန်ကိုယူကာ သက်မောင်ဆီသွားလိုက်သည်။

သက်မောင်လည်း ဇွန်းတတ်ထားတဲ့ ပဲထမင်းနယ်ကို လမင်းသာအေးကို တစ်ဇွန်းစီခွံ့ကျွေးလိုက်သည်။

လမင်းသာအေးမှာ ယောကျာ်းကခွံ့ကြွေးတဲ့ ထမင်းကိုစားလိုက်ရေနွေးကြမ်းလေးသောက်လိုက်နဲ့ သဘောတွေကျနေတော့သည်။

မကြာခင်သူကြီးပြန်လာသည်။

သက်မောင်နှုတ်ဆက်ကာ သူ အလုပ်လုပ်ချင်ကြောင်းပြောလိုက်သည်။

သူကြီးပျော်သွားကာ သက်မောင်ကို လိုနေတာရှိမရှိမေးလိုက်သည်။

"ကျုပ် ဒီအိမ်မှာ‌လာနေလို့ရလားဗျ။ ဟိုကဆိုတော့ ဒီကိုလာတာအချိန်ကြာလို့ပါ"

"အာ။အေးကွ။ ဒီကိုလာရင် အိမ်က အခန်းတွေရှိတယ် ဘယ် အခန်းမှာနေမှာလဲ"