စနေနေ့ ညနေလောက် ဝန်ဘင်းနဲ့ချိန်းထားတာမို့ အန်တွန်ပြင်ဆင်ကာ
စားပွဲခုံပေါ်မှာ ခေါက်လျက်လေးတင်ထားတဲ့ ဝန်ဘင်း မာဖလာလေးကို ဆွဲယူနမ်းရှိုက်လို့
ပြန်ပေးလိုက်သင့်ပြီလား သူ့ကိုသတိရတိုင်း ဒီမာဖလာလေးကိုနမ်းရှိုက်လိုက်ရင် သူ့သင်းရနံလေးတွေက အမြဲသူအနားမှာရှိနေတယ်လို့ ခံစားရတယ်
အမြဲ သူ့အနားမှာရှိချင်မိတယ်
အန်တွန်တို့ ကွန်ဒိုရှေ့ပါကင်မှာ ကားကိုမှီရင်း ဝန်ဘင်းရပ်စောင့်ကာ အန်တွန်ကို မြင်တာနဲ့တပြိုင်တည်း အားပါးတရပြုံးပြလို့
ပတ်ဝန်ဘင်းရှီးရဲ့ အပြုံးချိုချိုလေး မျက်ဝန်းလှလှလေးတွေကို အမြဲမြင်တွေ့ချင်တယ် သူရဲ့ဂရုစိုက်ပေးမှုတွေကလည်း နွေးထွေးတယ်
ကားမောင်းနေတဲ့ဝန်ဘင်းကို မခို့တရို့လေးခိုးခိုးကြည့်လို့
"ကဲ ရောက်ပြီ ချန်းယောင်းလာချင်နေတဲ့ night market ဘယ်လိုလဲ သဘောကျရဲ့လား"
တလောကလုံးမှာတောက်ပသောအပြုံးနဲ့ အန်တွန်ကိုပြုံးပြကာ
"အဟမ့် မနေ့ကတင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လာပြီးပြီ Night market က ထင်သလောက်သိပ်အဆန်းကြီးတော့လည်းမဟုတ်ပါဘူး"
အပြုံးမျက်နှာလေးကညိုးငယ်သွားကာ
"ချန်းယောင်း ဘာလုပ်တာလဲ ကိုကိုနဲ့မှ အတူလာမယ်ပြောထားပြီး ကိုကို့ကိုမစောင့်ဘူး ကတိဖျက်တာပဲ"
"မသိနိုင်ဘူးလေ ဒီတစ်ခေါက်လည်း ရှေ့တစ်ခေါက်ကလို ချိန်းထားတဲ့သူက ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ဒိတ်နေလောက်မလားလို့ မစောင့်နိုင်လို့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လာလိုက်တာ"
အန်တွန်ခနဲတဲ့တဲ့ ပြောနေတာကို ဝန်ဘင်းရဲ့မျက်နှာလေး အတိုင်းအဆမရှိအားပါးတရပြုံးယောင်သမ်းလို့
"ဘ...ဘာလဲ ဘာလို့ပြုံးစိစိလုပ်နေတာလဲ"
"ဝိုး...အန်တွန် ကြည့် ပြောတော့ ကိုကို့ကို စိတ်မဆိုးပါဘူး စိတ်မ၀င်စားပါဘူးနဲ့ အမယ့် စိတ်ဆိုးနေခဲ့တာပဲ"
YOU ARE READING
May-December
Fanfiction"အသိညီလေးပါတဲ့လား ဟာသလာလုပ်နေတယ်" "ဒါဖြင့် ဘယ်လိုမိတ်ဆက်ပေးစေ့ချင်တာလဲ ကျွန်တော်ဒိတ်ဖူးတဲ့ကောင်မလေးရဲ့မောင်လေးပါလို့လား" "ဟမ် တခါတည်း ကိုယ်ဒိတ်ဖူးတဲ့သူရဲ့မောင်ကိုကြိုက်ဖူးကြောင်းပါထည့်ပြောလိုက်ပါလား" "ကောင်းပါပြီ ချန်းယောင်းဖြစ်စေချင်တဲ...
