"Merhaba ,her aşk kolay değil bazen zorluklarla mücadele etmeliyiz.Hikaye size başlasın."
Merhaba ben nisa hayatım herzaman yoksulukla acıyla ve dayakla geçti mutlu bir hayatım hiç bir zaman olmadı ağlamak ,üzülmek benim kaderimde aşka olan inancım kalmadı reddedilmek insanların beni hayvanmis gibi görmeleri beni gölgemden soğutuyor artık kendime bakıp aynadan saatlerce ağlamak istemiyorum.Merhaba ben oktay hayatim herzaman mutluluk ve huzurla geçti ailemi çok seviyorum ve maddi durumumuz çok iyi ama bir adamla kan davası yüzünden çok korkuyorum dedemden çok şiddet gördüm ama aşka inaniyorum.Birgün babalarımız bize kan davanın ne olduğunu anlatmaya başladı ama biliyorduk cahil değildik fakat hep onlar bize farklı açıdan anlatıyorlardı aynı onlari yiyip bitireceğiz gibi .. ertesi gün okula gitmek için yolla koyulduk ben oktay yolda nisayi gördüm gözleri çok güzeldi ama ağlamaktan morarmisti,ben nisa oltayı gördüm ama ona bakmaya okadar utandimki gözlerimdeki morarlik sanki makaj yapmış gibiydi çünkü;akşam babamdan boş yere eziyet gördüm .Sebebi bı erkek arkadaşımla fotoğraf çekilmedi hayatımda ilkdefa yakislikli bir oğlanla tanıştım ama onlada aynı şeyi yasicam diye çok korkuyordum üstüne kan davaliydik ! Bana yaklaşıyordu birden ağlamaya başladım bana sarılıyordu fakat onun sesini duydum"nisa hey nisaaaa----" diye bir ses geliyordu gözlerim bı anda kapanmıştı açtım ve karşımda elimi tutarken onu gördüm çok korktum elimi çektim ve ona ağır laflar atmaya başladım cok utandım ve ağlicaktim kan davalı biriyle el ele tutusmak beni yasatmazlardi ama aşka olan inancıma yine kavuştum .Ben oktay nisa bı anda gözlerini kapamisti neden oldu bilmiyordum meğerse elim deymis ve öyle güzeldiki elim yapışmış nerdeyse aşkımın yapışkanligi onu ayakta tutuyordu çok emindim ama elini çekti kan davası olduğu içindi ... Meğerse babası görmüş ve onu evde doveceginden okadar emindimki okuldan sonra evlerine kadar takip etim birden babası çıktı babasının yanında fisjira fiskura agliyordu "ya babag yapma yapma !!!???" Çok acı çekiciydi aynı şiddeti çok zor olmicak kadar ondan daha da çok olmicak kadar bende çekiyordum.Ama onun yasadiklari benim 100 katimdi aşkımın öyle acı çekmesi beni diriltiyordu cildirdim.Babasi elini kaldiriyordu birden penecereden atlayıp durdurmaya çalıştım bana sakdirdi ve dedemi aradi dedem geldi ondan şiddet gördüm ama aşkımla yan yana ağlamak yerine gulusuyorduk sevindim acının aşka acısı olmadigini yine öğrendim . Ama cok sevinmemek olmalı babası onla konuşma yaparken duydum "seni evlendirecem " diyordu nisayaa bunu ona yapamsina izin veremezdim ağladim sizdim ama aklima bişey gelmiyordu evleneck günü bekleyene kadar .
