BİZİMKİSİ KRAL KRALİÇE ÇIKTI

MERAKLI GÖZLER

Okula geldik sonunda tabiki İstiklal Marşımız ve o sırada o çocuk acaba beni görüyo mu merakı korkusu şeymayı yanıma aldığım gibi hemen sınıfa koştum bi de ne görüyüm bay alışkanlık gözümün içine bakıyo resmen daha önce çok ayrıldık çıktık galiba bi umut bekliyo ama gidene bidaha gel demek artık bize yakışmazdı.O çocuk olmasa belki ama ne biliyim bay alışkanlık artık benim için bitmişti.Okulda öyle arıyorum onu bi türlü göremiyorum belki de yanından defalarca geçtim bilemiyorum ki o da gelmiyo spor salonuna indim kapıda bi çocuk aynısı aha o geldi diye bi bağırdım sınıfın şaşkın bakışıyla şeymanın arkasına saklandım hemen.En sonunda zil çalmış ve çocuk gitmişti.O gün böyle geçti birbirimizi aradık ama görüşemedik.Bide konuşmasını göreceksiniz hepsinden bahsetmedim ama yarın çay alıyım sana dedi ki bi o kadar nefret ederim süt dedi hiç içmem falan daha karşıma çıkcak cesareti yokken bunlar sadece tavlama kısmımıydı ki yine aklıma takılmıyo değildi çok mu çabuk güvenmiştim?