Gün bir.Düşüncelerimle boğulmamak için denediğim ikinci yol.
Artık başkalarına anlatmak sıkıcı ve saçma gelmeye başladı. O nedenle kimseyi tanımadığım bu ortamda düşüncelerimi paylaşmak daha mantıklı geldi.
O zaman başlıyorum.
___
Bilemezdik ki hayat bu kadar zor olacak. Aslında biliyorduk ama görmezden geliyorduk, korkunç geliyordu her şeyin zor olması.
Alışılmışılığın dışına çıkınca daha zordu. Sonuçta biz insandık ve garip olanda buydu.
İnsan olmak, zor muydu?
Herkesin 'insanlığı' şu şekilde nitelendirirse evet, zor bir şeydi.
Herkese saygı duymak, adaletli olmak, merhamet göstermek, yardımsever biri olmak gibi herkesin alıştığı kavramları üstünde taşımak zor.
Ama asıl zor olan bunlara sahip olmaya çalışıp becerememek.
Nasıl yani? Bunlara sahip olmaya çalışıpta beceremeyen mi var ki?
Diye sorulur belki.
Bazen bazılarının açtığı yaralardan dolayı kimseyi tanımıyormuşçasına davranmak isteriz.
Tanımadığımız birine genelde merhamet göstermeyiz. Sonuçta o kimsedir, bilinmeyendir.
Açıkçası o da merhameti hak eder ama biz bizde açılan yaralardan dolayı kimseye karşı 'insan' olmak istemeyiz.
Haklı mıyız?
Tartışılır.
Ama kendi fikrimi belirtecek olursam; biri bizim kalbimizi kırdı diye bir başkasınınkini kıramayız. Buna hakkımız yok diye düşünüyorum.
Kimsenin acısını küçümseyemeyiz aynı zamanda.
Konu gelmişken buna da değinmek istiyorum.
Birisi size derdini, acısını anlatırken kendinizle ya da bir başkasıyla bu durumu karşılaştırmak, küçümsemek gibi bir şey yapmayın ne olur.
O kadar heves kırıcı bir şey ki.
Yaşanılınca acısını anlıyorsunuz, yaşamanızı asla istemem.
Kim olursanız olun.
Ama emin oluyorum ki birçoğumuz yaşamıştır. Aslında yaşadığımız birçok şeyi bir başkasına yaşatıyoruz belki bilmeden, belki bilerek.
Kalp kırıcı olduğunu sonradan fark etsekte iş işten geçmiş oluyor. İster arkadaşlıkta olsun, ister anne babanızla olan ilişkinizde, ister sevgiliniz olan biriyle ya da hiç tanışmadığınız bir yabancı ile. Emin olun insanoğlu birbirinden farklı olduğunu idda etse de kodları aynı.
Aynı şeylere üzülüp, aynı şeylere kırılıyorlar. Birçoğumuzun sevdiği şeyler aynı.
Bu bir sorun mu?
Bilemem.
Sanırım bugünlük bu kadar.
Bölüm birin sonu.
___
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bazı düşüncelerim
Non-FictionSadece düşüncelerimi aktarıp sizlerin düşüncelerini merak eden biriyim. Hepimiz çamur içindeyiz, ama bazılarımız yıldızlara bakar.