"စောက်သုံးကို မကျဘူး..အကုန်လာကြစမ်း!!"
ခပ်မာမာ အမိန့်ပေးသံတစ်သံ...
ခမ်းနားခြင်းတွေများစွာဖြင့် စီခြယ်ထား၍ထည်ဝါလှပသော အိမ်တော်ကြီးအနှံ့ မနက်အစောအကျည်းတန်စွာ အသံတစ်သံသည် ထမင်းစားခန်းမှစ၍ နေရာယူသွားလေသည်။
အိမ်တော်ကြီးထဲမှ maidsအတော်များများလည်း စီတန်းနေရာယူပြီးသည့်နောက် ထပ်မံ၍နေရာယူလာသည်က ကြွေပန်းကန်ကျကွဲသံ..။
'ခွမ်းးးခလွမ်းး..'
ကျကွဲတာထက် တမင်တသက်သက် ကွဲသွားစေဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ လုပ်ခဲ့ပုံမျိုး..။
"ယောင်းငယ်က အစပ်မစားနိုင်ဘူးဆိုတာ မင်းတို့တွေ မသိကြဘူးလား??"
"........."
"မသိတာပဲလား??စောက်ဂရုကိုမစိုက်တာလား?ငါမေးနေရင်ဖြေတာကိုပဲ ကြိုက်တာနော်.."
အံကြိတ်သံ ခပ်နှောင်းနှောင်းနှင့်မေးလေသော အိမ်ကြီး၏အရှင်သခင်ကြောင့် maidတဦးထံမှ စကားထွက်ဆိုလာခဲ့လေသည်..။
စည်းစနစ်တင်းကျပ်သူတဦးလည်း ဖြစ်သည့်အပြင် အမှတ်မထင် ထစ်ခနဲရှိစိတ်ကြီးတတ်သလို သေမတတ်လည်း ညှင်းပန်းနှိပ်စက်တတ်သူမို့ အခုလို စိတ်ကြည်တုန်းဝန်ခံမှသာ...
မဟုတ်ရင် ထိုနေရာမှာပင်အသက်နဲ့ကိုယ် ထာဝရ အိုးစားကွဲသွားမည့် နိမိတ်အလား။
"ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ် သခင်.."
"ပြောပါဦး..ဖြေရှင်းချက်လေး.."
မျက်ဝန်းမှေးမှေးတွေက အကြင်နာတရားအရိပ်အယောင်တွေ ယောင်ယမ်းလို့တောင် သမ်းဝေသွားခြင်းမရှိခဲ့။
ပုံသေချမှတ်ထားတဲ့ စာအုပ်ကြီးလို တည်တည်ကြီးဖြင့် အေးစက်စက် စကားအသွားအလာတွေဟာလည်း လက်အောက်ငယ်သားတွေနှင့်သာဆို ခဏခဏထုတ်ပြန်ကြေညာပြီးသား..။
ယောင်းငယ်ကိုထိတဲ့လူမှန်သမျှ
မထိမလေးစားလုပ်တဲ့လူမှန်သမျှ
တမင်ကြံဖန်လုပ်တဲ့လူမှန်သမျှ..အကုန်အသေပဲဆိုတာ....။
ထိုကဲ့သို့ ကင်မ်ထယ်ယောင်းဆိုသော ကောင်လေးကိုသာ အရေးတယူချစ်ပေးတဲ့ အိမ်ကြီးရဲ့အရှင်သခင်ကတော့ ပတ်ဂျီမင်ပါ..။
YOU ARE READING
စွန်
Romanceစွန်တွေဟာ လေနှင်ရာမှာ သိပ်လှပေမဲ့ ထိန်းချုပ်သူလက်ထံမှာတော့ လှပမှု့တွေပျောက်ပျက်သွားတယ်..
