"Umiiyak ka na naman, Dulce. Hindi talaga matutuwa n'yan si Jake kapag nakita ka niyang ganito. Tignan mo nga 'yang mata mo? sobrang mugto na." Sabi ni Gi saakin kaya mas lalo akong naiyak.
Andito ako ngayon sa burol ni Jake. It's been 2 days simula ng iburol siya, hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap, at hinding hindi ko kayang tanggapin.
"G-Gi paano na ako? M-mas hindi ko yata kakayanin, Kung noon i can admire him from a far, e ngayon? Hindi ko na siya makikita pa ulit." Nanghihina kong sabi sakanya.
"Fuck his Mother, I know I can't blame her trauma, pero putangina anong kinalaman namin doon ni Jake? Bakit kailangan umabot sa ganito."
"How's life without him?"
'That's so hard, I can't think my self that I can survive to this battle of my life. I barely survive without him to the past 4 years, How about this time? Kung ang oras ay maibabalik lang sana ay babalik noong una kang nakita~'
