Psikolog//Minsung

1-psikolog

Okuldan yeni gelmiştim tüm yorgunluğum üzerimdeydi fakat enerjim hiç tükenmiyordu hareket edemicek kadar yorgun olmam konuşmıyacağım anlamına gelmez...

Ailemle sofrada bi yandan yemek yiyip bi yandan onların kafasını ütülüyordum

İlk öncelikle ben han jisung 18 yaşındayım lise son'a gidiyorum benle aynı sınıfa giden 5 tane arkadaşım var isimleri:
Chan,changbin,felix,hyunjin,seungmin
Aslında 7 kişilik bir arkadaş grubumuz var fakat birtanesi bizden 1 yaş küçük ismi jeongin, kendileri en yakın arkadaşlarım olur.
Her zaman beni desteklerler,arkamda dururlar onlara sahip olduğum için çok mutluyum.

Ailemin beynini ütüledikten sonra nihayet doymuştum,Odama gidip telefonumda biraz takıldım arada şarkı söyleyip dans ediyordum sırf enerjimi atmak için.

Artık iyice sıkılmıştım yapacak birşey yoktu taki annem odanın kapısını tıklatana kadar.

"Jisung hadi hazırlan oğlum"

"Neden"

"A doğru sana söylememiştim değilmi"

"Neyi anne"

"Psikoloğa gitcez oğlum"

"Neden anne"

"Senin zihinden sıkıntıların var oğlum sen şizofrensin aslında... Doktor kendi haline bırakın dedi ama ben kendimi tutamadım"

Annem benimle dalga geçiyordu bir iki saniye duraksayıp annemle bakıştıktam sonra annem yine konuştu

"Oğlum biliyorum bana sinirleneceksin hatta bu konuda daha önceden tartıştık fakat hiperaktif bi insan olduğun için derslerine odaklanamadığını öğretmenlerin söyledi. Azönce aradılar beni, bu yüzden bende senin için bir psikolog randevusu aldım"

"Anne neden yaa ben uğraşamam psikologla falan"

"Oğlum yapıcak birşey yok hadi hazırlan geç kalıcaz"

"Ya anne ben istemiyorum gelmek siz gidin"

"Oğlum sen nasıl bi gerizekalısın? Biz gidicez sen evde kalcan ee"

"Ya anne istemiyorum ben"

"Ağzına çakarım bidaha itiraz edersen hazırlan hadi!"

Annem odamdan çıktıktan sonra bende mecbur olduğum için kıyafetlerimi giyinip hazırlandım hiç gitmek istemiyordum. Yani sanki düzelcek psikoloğa gidince amq

Banyoya gidip saçlarımıda düzeltip odamdan telefonumu aldım annem sonkez ocağı kontrol ederken bende hırkamı giyinip telefonumu hırkamın cebime koydum.

Annem herşeyi kontrol ettikten sonra oda ayakkabılarıno giydi ve birlikte binadan çıkıp arabaya doğru ilerledik

Arabaya geldik ben arka koltuğa geçtim çünkü arka koltuk daha rahat

Kulaklığımı taktım ve listemden rastgele şarkı açıp psikoloğa gidene kadar şarkı dinlemeyi planlıyordum fakat birkaç saniye sonra sıkılıp yine baş ütülemeye karar verdim

Psikoloğa geldiğimizde çenem ağrıyordu artık konuşmaktan.

Hiç gitmek istemiyordum... Binaya girene kadar anneme birkaç kere daha yalvardım fakat yalvarmalarımın hepsi boşa gitmişti....

.

.

.

Sonunda sıra bize gelmişti yaklaşık yarım saat falan burdaydık. Calışanlardan biri benim ismimi söylediğinde annem ayağa kalkmamı ve çalışan kadının yanına gitmemi söyledi. Bende söylediği gibi yaptım