ភឹបប!!
« អូយយ៎!! » រាងកាយតូចស្ដើងត្រូវមនុស្សធំក្រវែងឱ្យដួលទៅលើពូកដូចជាសំឡី សំឡេងស្ដួចស្ដើងបន្លឺឡើងក្នុងន័យឈឺចាប់លើរាងកាយបន្តិចបន្តួច បន្ទាប់ពីត្រូវគេអូសទាញដូចបាវសំឡីរួចក៏មកត្រូវគេក្រវែងដូចបាវសំឡីស្រាលស្ញើចថែមទៀត
« ពេលវេលាល្អរបស់ពួកយើងមកដល់ហើយ »
« នេះលោកចង់ធ្វើអី? ថយចេញ!! បើបងប្រុសដឹងហ្ហឹកៗ គាត់និងគ្មានថ្ងៃលើកលែងទោសឱ្យលោកនោះទេ» ថេយ៉ុងប្រឹងរំកិលខ្លួនថយក្រោយគេចពីមនុស្សកំណាចដែលកំពុងតែដើរចូលមករកគេ ជាអកុសលខ្លួនតូចត្រូវគេអូសទាញចុះមកក្រោមវិញនិងកំពុងស្ថិតក្រោមការសង្កត់សង្កិនពីសំណាក់មនុស្សមាឌធំ
« ថេយ៉ុងគេមិនដឹងទេ ទោះបីពួកយើងធ្វើរឿងនេះជាមួយគ្នាក៏ដោយ » មុខសង្ហាឱនមកកាន់តែជិតថ្ពាល់ទន់ៗនោះ ថេយ៉ុងងាកមុខចេញ ដៃតូចៗលើកទប់ទ្រូងនាយឃាំងឃាត់ ព្យាយាមរើប្រតាយប្រតប់យកឈ្នះ តែត្រូវនាយញីចុងច្រមុះលើថ្ពាល់របស់គេព្រោះទទួលបានក្លិនក្រអូបចម្លែកជាក្លិនដែលនាយចូលចិត្ត មិនគួរឱ្យជឿសោះថាក្មេងនេះអាចមានវា
« លោកជាមនុស្សថោកទាប! »
« បងជាមនុស្សប្រុសកម្រទៅវិញទេ ព្រោះមានអារម្មណ៍ថាចង់បានប្រពន្ធពីរនាក់ ស្រួលនិងបានឱ្យមកដេកប្រឡែងលេងជាមួយគ្នារាល់យប់ និងបានកែអផ្សុក »
« គម្រក់!! ថោកទាប ល្ងង់!! »
« ព្រោះអូន » ជុងហ្គុកញញឹមស្រាលៗ មិនបានខឹងជាមួយនិងពាក្យជេេប្រទេចរបស់គេនោះទេ តែបែរជាញញឹមពេញចិត្ត ពេលគេធ្វើខឹងហើយជេរនាយបែបនេះគេពិតជាគួរឱ្យស្រលាញ់ខ្លាំងណាស់ គឺដូចជាអ្នកណាក៏មិនដឹងទេ
« ឈប់ហៅខ្ញុំអូនទៀតទៅ ស្ដាប់ហើយវាគួរឱ្យខ្ពើម បងប្រុសមិនគួរស្រលាញ់លោកនោះទេ »
« ម៉េចក៏ដឹងថាគេស្រលាញ់យើង? »
« ព្រោះ....»
« ព្រោះស្អី? »
« ព្រោះខ្ញុំមើលដឹង »
« ដឹងយ៉ាងម៉េច? »
« ថយចេញទៅ កុំមកធ្វើរឿងគម្រក់ៗបែបនេះដាក់ខ្ញុំ អឹស~ » រាងតូចភ្លាត់មាត់ថ្ងូរមួយឃឹសដាស់អារម្មណ៍នាយឡើងមក ជុងហ្គុកកន្ត្រាក់អាវនោះពីប្រាណប្រុសតូច ទាញវារហែករុះរោយរាយប៉ាយក្លាយជាកន្ទេចកំណាត់ ទាំងតណ្ហាកំពុងដុតរោលប្រាណកំលោះយ៉ាងឆេះសន្ធោសន្ធៅ ថេយ៉ុងខ្ទប់សាច់ក្រណាត់អាវដែលនៅសេសសល់ជាប់ខ្លួនក្រាញននៀលរើអស់ពេញទំហឹង ដៃត្រូវរាងសង្ហាចាប់ជាប់បេះចេញពីទ្រូងសង្កត់ទៅលើពូក
YOU ARE READING
🍑មន្តស្នេហ៍កំលោះពោះម៉ាយ🚬 ( ចប់ )
Fanfictionផែនដីក្រឡាប់ចាក់ មនុស្សស្អីតាំងពីកំលោះមកដល់ពោះម៉ាយកូនប្រាំហើយ រកប្រពន្ធជាប់លាប់និងគេ១ក៏គ្មាន មិនមែនលែងលះទៅឯណាទេ គឺពួកគេនិងស្លាប់ដោយគ្មានមូលហេតុនៅដែលបានចូលមកមានមេត្រីភាពជាមួយនាយម្នាក់នេះ ។ នេះជាបិសាចលើគ្រែច្បាស់ណាស់ ឬតើនាយជាប់បណ្ដាសារឬយ៉ាងណា? ...
