សូមអធ្យាស្រ័យបើមានកន្លែងណាខុសឆ្គងនិងពាក្យសម្តីមិនសមរម្យ...។
ពេលចេញពីក្រុមហ៊ុនថេហ្យុងបានហៅតាក់ស៊ីទៅខនដូរបស់គរក្នុងខ្លួនគេកំពុងមានអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញគិតមិនចេញ
«ទឺតទឺត...»សំឡេងទូរស័ព្ទលោតឡើងថេហ្យុងក៏កាន់យកមកមើលមានអ្វីប្លែកទេដៃកាន់ទូរសព្ទស្ទើរតែមិនជាប់ព្រោះនៅក្នុងសារនោះមានរូបខ្លួននឹងលោកប្រធានកំពុងធ្វើអីផ្តេសផ្តាសនៅក្នុងOfficeហើយគេហើយបានគំរាមថេហ្យុងទៀតថាត្រូវមកជួបគេនៅសណ្ឋាគារនេះ(លេខបន្ទាប់បានសរសេរក្នុងសារនោះ)បើមិនដូចនោះទេគេនឹងយករូបនេះបង្ហោះជាសារធាណៈ។ ថេហ្យុងដើរបណ្តើរគិតបណ្តើរបើម្តាយខ្លួមបានដឹងតើគាត់ខូចចិត្តប៉ុណ្ណាទៅខ្មាសគេប៉ុណ្ណាទៅ?ទេគេត្រូវតែដោះស្រាយរឿងនេះអោយបានឆាប់បំផុត។
ថេហ្យុងក៏បានធ្វើដំណើរទៅតាមអាស័យដ្ឋាននោះដល់មាត់បន្ទាប់គោះទ្វា!បានបន្តិចទ្វាក៏បើកឡើង «អាវនេះគឺលោកដែលបានផ្ញើសារមកខ្ញុំ?ពិតមែនហើយគឺខ្ញុំ ចន ជុងហ្គុកយ៉ាងម៉េចចម្លែកចិត្តមែនទេ?»នាយកម្លោះនិយាយតែមាត់តែភ្នែកដៀវសម្លឹងមកកាន់កម្លោះតូចពីក្បាលមកចុងជើងហាក់ដូចជាមនុស្សកំពុងស្រេកឃ្លននឹងតណ្ហាអញ្ចឹង។
«ឯងមកដល់យូហើយឬនៅព្រោះថាយើងរង់ចាំយូរណាស់ហើយពេលនេះយើងឃ្លាម...»កំលោះនិយាយទាំងញញឹមស្រស់ស្រាយហើយបិទទ្វាបន្ទាប់ទាំងមិនភ្លេចចាក់គន្លឹះទេព្រោះគេមានគំនិតមកលើថេហ្យុងយូរណាស់មកហើយ។
«លឺថាក្រុមហ៊ុនមានប្រមូសិនថ្មីមែនទេ?ចឹងលឿនឡើងមក»កំលោះយើងនិយាយទាំងឈរក្បែររាងដ៏ស្រឡូនស្រស់ស្អាតដូចមនុស្សស្រី។
«ខ្ញុំដឹងហើយថាពិតជាលោកតើលោកចង់បានស្អី?»ថេហ្យុងសួរទាំងទឹកមុខខឹងនឹងនាយកម្លោះតណ្ហាមកក្បែរត្រចៀកហើយខ្សឹបប្រាប់
«មិនចង់បានអីទេគ្រាន់តែចង់ឃើញឯងស្រាត»
«គ្មានផ្លូវទេលោករោគចិត្តបំផុតហើយមនុស្សឆ្គួត»
«ឬក៏ឯងពិតជាចង់អោយយើងបង្ហោះរូបភាពណាស់មែនទេ?»រាងស្តើងបិទភ្នែកគិតថាខ្លួនមិនអាចអោយរឿងបែបនេះកើតឡើងជាដាច់ខាតហើយគ្រាន់តែស្រាតវាមិនអីទេប្រហែលជាគេចង់ឃើញតែប៉ុណ្ណឹង។កំលោះយើងថយក្រោយអង្គុយលើសាឡុងស្របពេលយូណាចាប់ផ្តើមដោះឡេវអាវម្តងមួយៗសាច់ដូចបណ្តូលចេកបានលេចចេញធ្វើអោយកំលោះយើងទ្រាំអត់លេបទឹកមាត់មិនបាន។
