Chapter 2

10 1 0
                                    

"Μάλλον θα θεώρησε πως δεν είναι κάτι τόσο σημαντικό για να το συζητήσει μαζί σας κ. Collins" του είπα και το χαμόγελο του μετατράπηκε σε κάτι πιο εύθυμο. Διασκεδαζει;

"Κακώς δεσποινίς White" μου είπε και κούνησα το κεφάλι μου.

"Κάνετε κι εσείς φιλανθρωπίες κ. Collins;" άλλαξα συζήτηση.

"Ένα από τα χόμπι μου" απάντησε απλά.

"Κι έχετε πολλά χομπι;" ρώτησα ξανά. Τι έχω πάθει;

"Δεν μπορείτε να φανταστείτε δεσποινίς White" μου είπε με κάποιο κρυφό υπονοούμενο.

Τι βλάκας!

"Μάλιστα".

"Μιλήστε μου για σας δεσποινίς White" μου ζήτησε και άνοιξα ξανά τα μάτια μου από την έκπληξη.

"Δεν υπάρχει κάτι αξιοθαύμαστο" είπα γιατί πρώτον ήταν αλήθεια και δεύτερον επειδή είχε αρχίσει να με εκνευρίζει με την αλαζονεία του.

"Μα πώς; Έχετε ολόκληρη σχολή χορού. Αυτό σίγουρα απαιτεί μεγάλα πράγματα".

"Συμφωνώ. Όλα όμως είναι θέμα δυναμισμού και πείσματος. Και πιστέψτε με κ. Collins, έχω και από τα δυο" του είπα και ένα μειδίαμα εμφανίστηκε στο πρόσωπό του.

"Σας παρακαλώ. Αν δεν έχετε πρόβλημα, ας μιλάμε στον ενικό. Μπορείτε να με αποκαλείτε Leo".

"Αν με αποκαλείτε κι εσείς Scarlett" του είπα διπλωματικά.

"Όπως επιθυμείς Scarlett" μου είπε και χαμογέλασα. Το όνομα μου βγαίνει με τόση χάρη από τα σαρκώδη χείλη του.

Σταμάτα Scar!

Τι μου έχει κάνει;

"Πες μου για σένα Scarlett" μου ζήτησε ξανά.

"Τι θέλεις να σου πω Leo;" του είπα.

"Εδώ γεννήθηκες;" με ρώτησε.

"Ναι" απάντησα λιτά.

"Τι σπούδασες;" ήταν η επόμενη ερώτηση του.

"Σπούδασα χορό στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης".

"Πόσα χρόνια έχεις την σχολή σου;"

"Σχεδόν δυο" απάντησα.

Φάνηκε να επεξεργάζεται όλες τις νέες πληροφορίες.

"Δηλαδή είσαι 26;" ρώτησε τώρα.

"Όχι, είμαι 27" απάντησα.

Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.

"Leo!" φώναξε η μαμά μου και πλησίασε γρήγορα το τραπέζι που καθόμασταν.

"Victoria!" είπε ο Leo και σηκώθηκε να την αγκαλιάσει.

"Όπως πάντα, πανέμορφη" θαύμασε ο Leo και η μαμά γέλασε.

"Υπερβάλλεις γλυκέ μου. Δεν έχω και την ομορφιά την Scarlett" είπε και την κοίταξα με ένα δολοφονικό βλέμμα. Ο Leo με κοίταξε κι αυτός και χαμογέλασε με την αντίδραση μου.

"Δεν μου είπες πότε ότι έχεις μια τόσο όμορφη κορη, Victoria" την κατηγόρησε και χαμογέλασε στραβά.

"Να συγχωρείς, αγαπητέ μου. Μεγάλη παράλειψη από μέρους μου" είπε η μαμά και μου χάιδεψε το μάγουλο.

Χαμογέλασα και σηκώθηκα όρθια.

"Αλλά με μια τέτοια μητέρα, πως είναι δυνατόν η κόρη να μην βγει υπέροχη;" είπε ξανά ο Leo.

"Όπως πάντα ευγενικός, καλέ μου" του χαμογέλασε κι αφού ξαναφίλησε τον Leo, έφυγε.

"Η μαμά σου είναι υπέροχη" είπε καθώς καθόμασταν ξανά στις καρέκλες.

"Το ξέρω" είπα και κοίταξα προς το μέρος της.

"Είχε αγκαλιάσει τον Noah και εκείνος φαινόταν εγκλωβισμένος. Χαμογέλασα και του έστειλα ένα φιλί θέλοντας να τον κοροϊδέψω.

"Σύντροφός σου;" ρώτησε απότομα ο Leo και φάνηκε θυμωμένος.

Ποιο είναι το πρόβλημα του.

"Αδερφός μου" είπα το ίδιο απότομα και τον είδα να χαμογελάει.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 27, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Need You NowWhere stories live. Discover now