ဥက္ကဌ၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ချစ်သမီးလေး ( မြန်မာ ဘာသာပြန် )

အခန်း ( ၆၁ ) မင်းမှာ အဖေရှိရင်

     ကလေးမလေးသည် ချစ်စရာကောင်းပြီး စေတနာရှိသော လူလတ်ပိုင်းနှင့် သက်ကြီးရွယ်အိုအချို့သည် အလွန်နည်းသောကြောင့် မြေးများကို ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်းဆိုင်ရာ အတွေ့အကြုံများ ဖလှယ်ရန် အတူတကွ စုရုံးခဲ့ကြတယ်။ သူတို့မြေးတွေကို စိတ်ပူတဲ့ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေ လည်းရှိတယ်။ သားသမီးတွေက အိမ်ထောင်မပြုချင်ကြသလို မြေးတွေကလည်း အရေးမကြီးဘူး။

    နောက်ဆုံးတွင် လူပေါင်းများစွာ ထွက်သွားပြီးနောက် ချင်ဟဲဂျန်သည် ယုမန်မန်ကို ခြံဝင်းထဲသို့ ခေါ်သွားခဲ့တယ်။

    ချင်ဟဲဂျန်၏ ခြံကို တစ်နှစ်ပတ်လုံး လူတစ်ဦးက ထိန်းသိမ်းထားပြီး အလွန်သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး အလွန်လှပသော်လည်း ဤနှင်းထူထပ်သောနေ့တွင် ဖြစ်ပေါ်လာသော ညစ်ညမ်းသောလေထုကြောင့် အမြဲလိုလို လူသူကင်းမဲ့နေပုံရတယ်

    ချင်ဟဲဂျန်က သူ့(မ)ဆီကို လမ်းလျှောက်လာရင်း ဘာစားချင်လဲ လို့ မေးတယ်။

    " အဘိုး ဘာလို့ ခေါက်ဆွဲတစ်ပန်းကန် ဒါမှမဟုတ် ကိတ်မုန့်သေးသေးလေး မပေးတာလဲ ? သမီး ဗိုက်ပြည့်တယ် "

     ယုမန်မန်က အရမ်းစည်းစနစ်ကျတယ်။

    ကိတ်မုန့်သေးသေးလေးလုပ်ရတာ နောက်ကျနေပြီမို့ ချင်ဟဲဂျန်က " ဒါဆို မင်းအတွက် ခေါက်ဆွဲပြုတ်လိုက်မယ် "

      " ဒါဆို အဘိုးက ဟင်းချက်တော့ အတူတူစားရအောင် "

    " ကောင်းပြီ "

     အတူတူစားတဲ့ စကားလုံးက ချင်ဟဲဂျန်က ကျေနပ်သွားတယ်။ အင်္ကျီကို လှိမ့်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲကို ဝင်သွားတယ်။

    အရင်ကတော့ အိမ်မှာ ရေခဲသေတ္တာကို အစားအစာ ဖြည့်ခိုင်းပြီး ကလေး အနည်းငယ်သာ သူ့ဆီ ရုတ်တရက် ရောက်လာရင် သူတို့စားဖို့ တစ်ခုခု လုပ်ပေးနိုင်မယ်လို့ သူ့စိတ်ထဲမှာ စိတ်ကူးယဉ်ထားတာပဲ။ ဒီနေ့ တကယ်ဖြစ်လာဖို့ စိတ်ကူးယဉ်တာ ဟုတ်ပါတယ်။

    ယုမန်မန်သည် ဧည့်ခန်းရှိ ဆိုဖာပေါ်တွင် ကာတွန်းများကြည့်ရင်း ချင်ဟဲဂျန် ပြန်လာသောအခါတွင် ကလေးမလေးသည် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။