KARANLIĞIN SEVGİSİ

BÖLÜM 3 ARKADAŞ

Ağlayarak müdürün odasından çıkarken birine çarptım ve bilekliğim yere düştü
Buse :
- hey sen neden önüne bakmıyorsun?
Büşra :
- şey ben özür dilerim
Bir yandan da bilekliğimi arıyordum
Buse:
Ahh sen yerde ne yapıyorsun
Büşra :
- bilekliğimi dusürdümde onu arıyorum
Buse :
- al işte burda
Büşra :
- teşekkür ederim.

Buse :
- Buse adım Buse
Büşra :
- teşekkür ederim Buse bende Büşra
Buse :
- evet seni tanıyorum bizim sınıfa yeni gelen kızsın .
Büşra :
- Üzgünüm sınıfta kimin olup kimin olmadığını göremiyorumda
Buse :
- nasıl yani?
Büşra :
- aslında sana anlatabilirim
Buse :
- tabi hadi gel bahçeye çıkalım.
Büşra :
- tamam

Buse benim koluma girdi ve birlikte bahçeye çıktık.
Buse :
- şuraya oturmaya ne dersin
Büşra :
- a tabi
Buse :
- hadi bana anlat nasıl yani kimin olup kimin olmadığını göremiyorsun?
Büşra :
- şimdi bana dön ve gözlerimin içine bak o zaman anlarsın.

Buse nin gözlerime bakıp ne kadar şaşırdığını hissedebiliyordum.
Buse :
- gözlerin gözlerinde boş ama umutlu bir bakış var mutlu ama ayni zamanda korkukulu kap karanlık bir gecede yıldızsız gökyüzü gibi.

Büşra :
-beni gerçekten çok iyi anlıyorsun.
Buse :
- insanları anlamayı ve problemlerini çözmeyi severim .
Büşra :
- vayy canına sen bana ilk iyi davranan kişisin yani ilk arkadaşımsın yani arkadaşız değilmi?
Diyerek elimi uzattım elimi tuttu ve
Buse :
- tabiki arkadaşız
Büşra :
- teşekkür ederim Buse
Buse :
- ne için?
Büşra :
- herkes gibi ön yargılı olmayıp bana doğduğumdan beri yaşayamadığım sevgiyi ve mutluluğu verdiğin için.