Selam ben yiğit. Genellikle sevilmem ve nefret edilirim ama her türlü hayat, devam ediyor. Hayatta tek sevdiğim kişiler Enes Ve Melek. Hayattan bir beklentisi olmayan ve o zalimin gitmesini bekleyen bir TÜRK vatandaşıyım. kendimi Anlattığıma göre konumuz olan okul hayatıma geldik.
Ben doğduğumda ailem beni istememiş ama zorunlu almışlar. Ben 7 yaşındayken okula başladım. Diğer çocuklar gibi olmadığım söylenirdi hep bana ama aldırmazdım. Bayramlarda genelde bana şeker verilmez, Oyuncak verilirdi tabi ben şeker isterdim, Okula başladığımda 1 sınıftım ve tanıdığım çok fazla kişi yoktu. Ama aldırmazdım ve tek takılırdım, Tabi sınıf'ta da 2,3 serseri vardı ve hep benden yemeğimi isterlerdi. Küçük olduğum için verirdim ama 2 sınıfa geçince değişti. Serseriler gitmişti bende yeni arkadaşlar edinmiştim. Bunlardan biri Fatmagül. Fatmagül sarı saçlı, Yeşil gözlü bir kız'dı. Çok tatlıydı ve bana yemeğinden verirdi, Tabi bende ona verirdim. Sonra birgün ders işlerken sınıfa bir çocuk girdi. Kendisi kaba gibi duran dik bir çocuktu. siyah kapşon'u ile havalıydı. Hoca dedi ki:
+ "Evet Bu Ali arkadaşlar yeni arkadaşınız! kendisi sizinle yaşıt!"
Dedi. Gördüğüme göre bütün kızlar onu izliyordu, Hoca da beni işaret ederek:
+ "Hadi Bak Yiğit'in yanına otur Ali"
Dedi. Şaşırmıştım çünkü hep sırada tek otururdum ve kimse yanıma gelmezdi, Ama o çocuk güler bir yüzle yanıma geldi ve oturdu. Sonra zil çaldı, Çocuk çantasını kurcalıyordu ve bende ne aradğını merak edip:
+ "Ne arıyorsun çantanda? İstersen yardım edebilirim." dedim.
Ve bana mutlu bir gülümseme ile :
+ "Sen boşver ben bulurum." dedi.
ve bende ona başımı salladım ve çantamdan beslenmemi açtım. tabi zil çaldı. Ve aradan 5 ders geçti.
Bende evime gitmek için yola koyuldum ve eve vardım. Evde oturdum ve her yıl böyle okula gidip geldim. 5 sınıfa geçince ilk defa aşık olmuştum. O Melek adlı kıza. Aşıktım ve şuan 19 yaşındayım kendi evimi aldım ve bir öğrenciyim. Genelde sıkıldığımda hikaye yazıyorum.
**KISA HİKAYE.**
**BU METİNDE GEÇEN HER ŞEY KURGUDUR. GERÇEK DEĞİLDİR.**
Directed by: Marley Lord.
