Son Mektup

•

Öncelikle seni çok sevdiğimi bilmeni istiyorum sevgilim.

Seni her şeye rağmen çok seviyorum, hep seveceğim.

Bu mektubu sana yazmamın sebebi sadece sensin. Senin için yazıyor, senin için gidiyorum.

Özür dilerim sevgilim ama seni üzgün görmek artık canımı yakıyor. Benim yüzümden linç yiyip tehdit alman beni öldürüyor.

Lütfen anla beni.

Senin için gidiyorum, bensiz daha mutlu olacağına inanıyorum. Olmayacağını biliyorum ama elimden bir şey gelmiyor.

Bu yüzden lütfen unut beni. Unut anılarımızı, unut yüzümü, sesimi, kokumu, bana dair herşeyi unut sevgilim.

Özür dilerim, senin için gitmek zorundayım.

Başka bir yıldızda buluşalım, olur mu?

~Lix'inden sevgilerle.

☆

Felix ağlayarak son kez sarıldı sevgilisine. Kokusunu iyice içine çekip saçlarına küçük bir öpücük kondurdu. Sevgilisinin iyiliği için gitmesi gerektiğini düşünüyordu.

Sıcak göz yaşları yanağından sevgilisinin tenine düşüyordu. Hyunjin hissettiği ıslaklıkla kıpırdandığında Felix ona sarılmayı bıraktı. Tam kalkacağı sırada Hyunjin onu tutup sarılmıştı. "N'oldu bebeğim?"

Felix sesinin titremesine olabildiğince engel olmaya çalışıp "Bir şey olmadı sevgilim, sadece bu aralar biraz fazla duygusalım sanırım," dedi.

Hyunjin ona daha sıkı sarılıp saçlarını sevdi. Felix bu hareketle daha da ağlarken Hyunjin zâten tam ayılamadığı için yeniden uykusuna dönmüştü.

Felix, Hyunjin'in yeniden uykuya daldığını anlayınca yanından yavaşça kalktı. Mektubunu sehpanın üzerine bırakıp çantasını aldı ve evden çıktı. Son bir kez eve bakıp gülümsedi ve uçağına yetişmek için hızlıca havaalanına gitmeye başladı.

Avustralya'ya gidecekti, Hyunjin'in onu bir daha görüp üzülmesini istemiyordu.

Uçağına son anda yetişmiş ve yerleşmişti. Gözlerinden yaşlar süzülürken camdan dışarıya bakıyordu. Uçak iniş yapana kadar ağlamıştı, şimdiden sevgilisini özlüyordu.

Yüzü gözü şişmiş bir şekilde Avustralya'daki evine gitti. Işıkları açtığında uzun zamandır hiç gelmediği evin tozlandığını gördü. Neredeyse sabah olmak üzere olduğunu bildiğinden evi temizlemeyi biraz ertelemeye karar vererek odasına çıktı. Çarşafları güzelce silkeleyip yeniden serdikten sonra yatağına yattı.

Aklına Hyunjin geliyordu. Her şeyi onunla yaptığı için her işte aklında Hyunjin olacağını iyi biliyordu. Yeniden ağlamaya başladı. Bir süre sonra ağlarken uyuyakalmıştı.

Ne ağlaması, gözüme mektubun M'si kaçtı.

Tekrardan, pov'u fic'e çevirmeme izin veren bebeğime çok teşekkür ederim💗

Mümkünse medya'yı açarak okuyunn