•4

154 7 8
                                    

Felix bütün düşünceleriyle elini havaya kaldırmış bekliyordu. Bu kapıyı çalması ya kalbini kıracak, ya da kalbini onaracaktı. Gecenin bir yarısında birinin kapısında eli havada duruyordu. Gören "Deli," derdi, bunu da biliyordu.

Sonunda düşüncelerini susturmayı başarmış ve kapıyı yavaş bir şekilde üç kere tıktıklatmıştı. Kapının ötesinden gelen sesleri duyabileceği kadar sessizdi etraf.

Hyunjin kapı deliğine bakma gereği duymadan konuşmuştu. "Size gelmemenizi söyledim, gidin buradan," diyen adamı zar zor anlamıştı Felix. Büyük ihtimalle düşünemeyeceği kadar sarhoştu.

"Benim Hyunjin, sevgilin. Lütfen aç kapıyı da konuşalım. Buna ikimizin de ihtiyacı var, eminim," diyen Felix'in sesini duymasıyla kapıyı yavaşça araladı Hyunjin. Önce kafasını uzatıp baygın gözlerle Felix'e baktı. Sonrasında kapıyı aralık bırakarak içeriye gitti. Bu, Felix'e bir nevi "İçeri gel," demekti.

Felix yavaş adımlarla içeri girdi, kapıyı arkasından kapattı. Bir süre öylece durmuş, kafasını aşağı eğmişti. Hyunjin'in onu istemeyeceğini ve kalbini kıracağını hissediyordu.

Adımlarını çekingen bir şekilde içeriye yöneltmiş ve Hyunjin'e bakmıştı. Hyunjin gözlerini kapatmış ve koltuğa yaslamış bir şekilde öylece duruyordu. Evi saran alkol kokusunu almamak için hiç koku almaması gerekiyordu.

Hyunjin'in yanına oturmuş, elleriyle oynamaya başlamıştı. "Neden geldin?" Hyunjin sorduğu soruyla berâber gözlerini açıp Felix'e baktı.

"Bilmiyorum," diye fısıldadı Felix. Konuşmaya yüzü yoktu belki de, kim bilir?

Hyunjin, Felix'in elini elinin içine almış ve sevmeye başlamıştı. Felix bu âni hareketle şaşırarak Hyunjin'e bakmaya başlamıştı. "Seni çok özledim sevgilim. Neden gittin, neden istemedin beni?"

"Hayır, o öyle değil. Senin yanında kalmayı her şeyden çok istedim ama seni linçler yüzünden üzgün görmeye dayanamadım. İnsanlar benim yüzümden seni linçliyordu, bi' aralar linçlerden kafanı bile kaldıramaz olmuştun. Her şeyi çok net hatırlıyorum," dedi Felix. "Gitmeden önce çok düşündüm, bir aydır bu kararı vermeye çalışıyordum. O kadar düşünmüştüm ki bi' aralar, artık seninle ilgilenemez hâle gelmiştim. Seni en az üzecek mektubu yazmak için aylarımı verdim, sen ise o sırada linçleri okuyup üzülmekle meşguldün." Buruk bir gülümsemeyle Hyunjin'in gözlerinin içine bakıyordu. "Beni artık istemeyeceğini düşündüm, kapının önünde öylece durdum."

Hyunjin, Felix'in lafını kesmişti. Dolgun dudaklarını tadına doyamadığı dudaklara yavaşça değdirmişti ama dudaklarını hareket ettirmiyordu. Sanki Felix'in dudaklarını hissetmek için çabalıyordu.

Dudakları küçük küçük hareketlendiğinde Felix de beklemedi. Birbirini çok seven dudaklar birbirleriyle buluşmuş, âdeta özlem gideriyorlardı.

Felix, Hyunjin'e daha fazla sokularak hareketlerini hızlandırmaya çalıştı ama Hyunjin buna izin vermedi. Arada geri çekiliyor, yeniden öpmeye başlıyordu.

Geçen birkaç dakikanın ardından durmuş ve sarılarak koltuğa uzanmışlardı. Felix, alkolün bile bastıramadığı kokuyu iyice içine çekmeye çalışıyordu. Birbirlerine özlemleri o kadar fazlaydı ki ikisi de olanları sorgulamıyor, geçmişi unutmaya çalışıyorlardı.

Hyunjin'e bir daha bırakmayacakmışçasına sarılan Felix kendini suçlamaya devam ediyordu. Bir daha asla birbirinden ayrılmayacak olan bu çift böyle devâm etmişti.

Gelen ölüm tehditleri, linçler ikisinin de umurunda olmuyordu. Hyunjin geceleri korkudan tam uyuyamasa bile Felix'in yanında durduğundan emin olunca uyuyordu.

Bu şekilde sonlandığını sandığımız hikâye aslında onlar için yeni başlıyordu. Yeni bir başlangıç, geride bırakılan kötü anılar, yenisi eklenecek güzel anılar...

Diyorsunuzdur ki "Bu mal neden bu saatte bölüm yayınladı?" Final bölümü fazla geç geldiği için sizi daha fazla bekletmek istemedim açıkçası.

EVETTT, SONUNDA FİNAL BÖLÜMÜ ATTIM. KISA OLSA DA GÜZEL BİR HİKÂYE OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM VE UMUYORUM.


Umarım beğenmişsinizdir, çünkü bunun için hiç uğraşmadığım kadar uğraştım.😭

Basit bir hikâyeydi, evet ama böyle kötü bir dönemden geçerken, elimi kaldırmak bile çok zor geliyorken bunu yazmak aşırı zordu benim için.

Sizi çok seviyorum, güzel bakın kendinize bebeler!!

Son MektupHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin