JK
Her zamanki gibi sabahın erken saatlerinde uyanıp şirkete yürüyordum.
Hava daha aydınlanmamıştı bile.
O sırada telefonuma gelen bildirime baktım.
WhatsApp konuşması -yönetici-
Yönetici
Bay Jeon, öğle üzeri prova odasında olunuz lütfen. 2 Hafta sonra düzenlenecek olan konsere hazırlık yapılması gerekiyor. İyi günler.
✓Görüldü
Öğle üzeri provaya gitmem gerekiyor ama Taehyung'a yemek sözü vermiştim.
VE ÜSTELİK ONUN KONSERDEN HALA HABERİ YOK! ona konser vereceğimi bir türlü söyleyemedim. Bu gün söylemem gerekiyor. Umarım bir şey demez.
....
*Küçük bir zaman atlaması Sabahtan öğlene kadar*
V
Şirketin önünde kook'un gelmesini bekliyordum. Yemek yemek için söz verdi fakat 'bir kaç saat sonra gelirim',' birazcık ufacık işim var bekler misin?'
Diyip durdu. Neyse ki boş bir gün olduğu için bekledim.
Ve sonunda geldi. Hemde nefes nefese.
"Çok beklettim mi?"
"Yok canım ya beklerdim biraz daha." Yalan, tutar kolundan zorla getirirdim.
"Cidden mi?"
"Daha neler Kook kaç saattir bekliyorum. Ne yapıyordun hem sen?" Bu kadar saat bekleticek kadar?
"Ee şey" ağzında bir şeyler geveliyor ama anlamıyorum.
"Ney bebeğim ney?" Düşüncelere dalıp gitmişti çoktan. O kadar bekledim zaten birde düşünmesini bekleyemezdim.
"Aslınd-"
Elini tutup arabaya sürükledim. "Neyse gel hadi ben çok açım."
...
Yemeği yemiştik, ve yemek boyunca da Kook'u rahatsız eden birşey vardı. Bir şey demek isteyip sonrasında vazgeçiyordu. Sordum ama birşey demedi. Sanırım diyemedi.
Arabaya geldiğimizde, kapısını açıp oturmasını bekledim. Tekrardan kapıyı kapatıp kendimde bindim. Bu sıralar sürekli birşeyler düşünüp duruyor. O kadar çok merak ediyorum ki ne düşündüğünü..
Ona doğru eğilip kemerini taktım. Fazlaca gergindi. Dudaklarına yaklaşıp konuştum.
"İyi misin birtanem?" Gözleri büyümüş tavşan gibi bakıyordu bana. Ne tatlı.
"Ah, hayır iyiyim. Senin yanındayken hep iyiyim." Dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum.
"Bilemedim. Sabahtan beri bir garipsin. Bir şey mi saklıyorsun?"
Jk
O kadar çok korktum ki o an resmen dilim tutuldu ve diyemedim.
"N-ne yo y-yani ne olabilirki ya haha"
Sahte gülüşüm. Kesin anladı.
Uzunca bir süre gözlerimin içine baktı. Tedirgin oldum. Hiç bir şey demeden onu bekledim. Neden bir türlü söyleyemiyordum ona?
"Neyse yakında çıkar kokusu."
Şu söz varya işte bu sözden nefret ediyorum. Korkunç!! Hele ki böyle bir anda.
....
Taehyung beni evime getirmişti. Onu öpüp gidecekken...
"Kook" o ses bu ses sakin ol jeykey.
"Ben artık aynı evde olalım istiyorum."
"Aynı evde mi?" Ohh içim rahatladı beh
"Evet aynı evde benim evimde. Gün belirleyelim de eşyalarını toplayalım"
"Olur olur yarın bunu konuşuruz gün belirleriz."
"Tamam bebeğim iyi geceler" dudaklarına öpücük bırakıp"iyi geceler herşeyim" dedikten sonra arabadan inip evime girdim.
Bir yandan rahat iken bir yandan da endişeliydim. Güya bu gün konseri söyleyecektim ama bir türlü korkumdan diyemedim. Aptal kafam. Umarım yarın halledebilirim.
Bir duş aldıktan sonra alarmı kurdum ve yatağa girip uyumak için gözlerimi yumdum.
📍Şimdilik bu kadar.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
📍Diğer ficlerime de bakar mısınız rica etsem.
📍 Beğendiniz mi bari umarım olmuştur.
📍 Görüşmek üzere hoşçakalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Sahne Işığı - Taekook -
Fanfiction"Sadece sahne görevimi yaptım Kim" "O halde altımdaki görevini de yaparsın Kook" • Bir povdan alınarak yazılmıştır.
