Chapter 02: I hope you're pretty, but you're not

7 0 0
                                    

(Ralph's POV)

I woke up a little early than usual, alam ko kasing wala akong matatanggap na breakfast na lulutoin ng Mom ko she's overly dramatic last night baka nasa bahay pa yun ng Ninang ko. I need to focus more on my academic life, not to mention na gusto kong bumalik sa America now I understand what Ate Ria had told me. Totoong hindi ko lang magugustuhan ang aabutan ko dito sa Pilipinas, nakakabingi ang ingay nila Mom and Dad. When I arrived at our classroom iilang students pa lang ang naroroon, I don't have any friends here so I admit na medyo boring pero kinakaya ko pa naman. Ilang minuto na lang at alam kong magsisimula na ang klase, I feel like I am really out of place here kung hindi lang dahil sa engineering na kurso ko ay baka hindi ako pumasok sa classroom na 'toh.

*Ininat ang kamay at sabay na inilabas ang notebook para sa first subject nila
*Maya-maya pa ay biglaang nakaramdam na para siyang naiihi at dali-daling tumayo papunta sa direksiyon ng comfort room.

(Cassey's POV)

Oh God late na ako!!!!

*Tumatakbo papunta ng classroom at dahil sa hindi na mapakali ay nakabunggo pa siya...

S-sorry...
Hindi ko po sinasadya, sorry nagmamadali lang ako!!!

*Hindi na tumingin sa kung sino man ang taong nabunggo niya kung kaya't dire-diretsong pumasok sa classroom
*Umupo...

Gosh, thrilling yun ah wala pa naman pala si Proff ang OA na talaga ng utak ko. Sino kaya yung nabunggo ko? Shitt, ang tanga tanga tanga mo Casiiii bosik ka!

(Ralph's POV)

*Inaayos ang damit at nakatingin sa harapan ng salamin

Holy sh--

*Napamura ng nakitang nawawala ang kaniyang ID

What the heck? Andito lang yun kanina...

*Pumasok sa memorya ang biglaang nakasalubong niya kanina

That damn witch!

*Pumasok sa classroom at palihim na hinahanap ang babaeng nakita niya kanina

Bingooo...

*Lumapit rito sabay inilagay ang kamay sa desk nito, abala ang walanghiyang babae (for him) sa kung ano mang pinapanood nito at naka earphones pa

Hey! I don't care if hindi mo ako naririnig, bring back my ID!

*Naiinis na sinuntok ang desk dahil hindi siya naririnig nito

I said I'm talking to you!!

*Tumingala ito at dahan-dahang tinanggal ang earphones sa tenga

"Ah-eh... Ako ba yung kinakausap mo?"

*Lumapit ng unti at siniguradong nakikinig na ito sa kaniya

Yes! Sino pa ba? Asan ang ID ko? Bring it back! Or I'll file a lawsuit saying you young woman who's being a hella type of stalker and deliberately attack me just to take my attention at ninakaw ang ID ko with my personal informations written on it!

*Alam niyang nabigla ito sa mga pinagsasasabi niya kung kaya't tumayo ito at pinagmasdan siya mula ulo hanggang paa

"Teka, teka! As far as I know hindi kita kilala, and what the fudge are you talking about? Ako stalker? Seryoso ka? Hindi ka pogiiiiiiii!!!"

*Fuming in anger bigla niyang binuksan ang bag nito at tumambad ang ID nga niya na nandoon

Miss, wala pa akong 5 minutes amnesia kaya wag kang OA, and most of all alam kong gwapo ako!

*Nanaray ito sabay nameywang

"Hoy antipatiko! M A G A N D A ako! Period!"

*He smiled... Sabay kuha ng ID niya sa bag nito

"Hmmp,I really hope you're pretty, but you're NOT!"

*Palihim ang ngiti niya at sabay umupo sa kaniyang upuan dahil alam niyang naiinis ang babaeng ngayon ay seatmate plus instant classmate niya pa

Interesting....

Our Happy Ending Where stories live. Discover now