☆
Zihnimdeki düşüncelerle beraber öylece oturuyordum sahildeki bir bankta. Düşüncelerimin sahibi ise benden biraz uzakta arkadaşlarıyla birlikte gitar çalıp şarkı söylüyordu.Mutlu görünüyordu.
Ben ise her zamanki gibi gizlice bir köşede oturmuş onu izliyordum.
Yıllardır seviyordum onu ama adını bile bilmiyordum.Öylece seviyordum.
Uzun kirpikleri, yemyeşil gözleri,kumral ve alnına düşen saçlarıyla her zamanki gibi eşsiz bir tabloyu andırıyordu. Aslında bunların hiçbiri onu sevmemin nedeni değildi.
Evet onu tanımıyordum adını bile bilmiyordum ama o bana çok tanıdıktı.
Gördüğüm ilk andan beri içimde bir şeyler sahiplenmişti onu.
Kalbim sanki onun için atıyordu. Kendini bile sevmeyen bu kalp onun için atıyordu .Varlığından haberi bile olmayan biri için atıyordu.
Bunun için ne kendimi ne de onu suçlayabilirdim. Hayatında bir hayalet gibiydim. Onu gördüğüm her an bir köşeye gizlenir sesssizce onu izlerdim.
Karşısına çıkmaya ise hiçbir zaman cesaretim olmamıştı ve olmayacaktı da.
Bu hep böyle gidecekti. Ben onu hep içimde sevecektim. Benimle birlikte kalbimde yaşayacaktı, ben ölene dek.
Dikkatlice onları izlediğimde etrafları gittikçe kalabalıklaşıyordu.Çevresi genişti benim aksime .Arkadaşları vardı.
Benim ise kimsem yoktu. Yalnızdım hep...
Bir süre daha öylece izledim onları. Artık eve gitmem gerekiyordu ama kendimde hareket edecek gücü bulamıyordum.
Biraz daha öylece oturduktan sonra artık gitmem gerektiğini bildiğim için çantamdan kulaklığımı çıkarıp taktıktan sonra ayağa kalktım.
Ayağa kalkmamla onun da bir kızla birlikte diğerlerinin yanından ayrıldığını gördüm.İşte o an kalbime sanki asla geçmeyecek bir ağrı girdi.
Gözlerim dolmuştu ama ağlayamıyordum. Yavaş yavaş yürüyordum sadece nereye gideceğimi bile bilmeden.
Hatta o kadar yavaş yürüyordum ki henüz sahilden çıkamamıştım bile.
Kalbimdeki ağrıya daha fazla dayanamayacağım için sahil kenarındaki bir kaldırıma oturdum.
Ve o an asla mümkün olmayacağını bildiğim hâlde onun bir gün beni fark etmesini düşündüm. Sanki ondan kaçan gizlice onu izleyen ben değilmişim gibi onun beni fark etmesini istedim.İşte bu imkansızdı.
Tüm bu imkansızlıkları düşündüğüm anda kulaklığımda çalan şarkıyla dolan gözlerimden bir yaş aktı ve ben kalbimdeki ağrıyla şarkıya eşlik ettim.
Beni sev, beni gör, beni duy ve sarıl
Kokunu benle sanıp bağrıma basarım
Kendime darılır, kendime kızarım
Odamdan solmaya başladın
Beni sev, beni gör, beni duy ve sarıl
Kokunu benle sanıp bağrıma basarım
Kendime darılır, kendime kızarım
Odamdan solmaya başladın
Seni öpmeden gülersem
Topluma kanser yayılır
Dudaklarından
Soluklanayım
Seni öpmeden uyursam
Rüyalarım yarım kalır
Bunu yapmamalısın
Kâbusum olmamalıydın
Bu bölüm geçmişten bir bölüm ileride bu bölümle alakalı şeyler olacak.
Bu yazıp da yayınlamaya cesaret ettiğim ilk kurgum umarım beğenirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KENDİME
Teen FictionKendine yakıştıramadığı sevgiyi tek birine vermişti o . Ama onun için bir hayaletten farkı yoktu... Oysa bu kendi tercihiydi.
