My Lai

başlangıç ya da bitiş.

Gelecekten...

Yıl 1970, o zamanların üstünden yıllar geçmiş...Hayal miydi hepsi? Ya da inandıramadığım gerçekler miydi?

Düşünceler zihnimi kurcalarken bir yandan acı kahvemi yudumluyor bir yandan da gazetenin üzerine özenle işlenmiş küçük satırlarda gözlerimi gezdiriyordum. Odağımın dağılmasıyla vitrinin üzerindeki dünden beri açılmamış bir mektup gözlerime ilişti. Hafifçe bir iç çekip ayaklandım mektuba doğru. Elime aldığımda oldukça yıprandığını farketmiştim. Ağır adımlarla tozlanmış, eski bir deri koltuğa oturdum. Yırtmadan açmaya özen göstermiştim. Güneşin ilk ışıkları odayı doldururken kelimeler dudaklarımdan dökülmeye başladı.

"Seul'den Berlin'e,
Burada hava oldukça soğuk, ya sen? Oralar nasıl peki? Üzgünüm, uzun zamandır yazamıyordum sana. Babamın verdiği görevlerden fırsat bulamıyorum. Açıkçası...Şunu söylemek istiyordum ama söyleyememiştim. Seviyorum demeye dilim varmıyor, sevgim azalır diye korkuyorum. O kadar asilsin papatyam..."

Hayır...O hayal olamayacak kadar gerçekti.