Hunt Me If You Can

Chapter 2

In Western Village we're Known and Rich People live. A night Surrounded with silence welcome someone who just  entered the village.

Bago ka Pumasok ay may Guard na nakabantay dito para i check kung taga roon ka ba talaga  or nagtatanong kung sino man ang bibisitahin mo.

Mahigpit ang mga nagbabantay rito kaya hindi  ka makakapasok ng basta basta kung hindi  ka taga roon.

But in night near midnight people are sleeping. At hindi nakatakas sa pagka antok ang mga nagbabantay sa village. 

Halos wala na rin namang napasok ng mga oras na yun kaya hindi na napigilan ng dalawang nagbabantay ang antok ng gabing  yaon. 

Madami ring CCTV sa Kinaroroonan ng Guard house na nasa gate kaya  panatag sila na walang makakapuslit.

Ngunit sa di nila inaasahan. May isang bulto ng taong maingat na gumalaw. At umakyat sa kataasan ng pader na nagsisilbing hati ng village at Daanan papunta sa western Park.

Kumapit ito sa nagtataasang puno sa gilid ng pader upang maayos na makalapag sa daan.

Sinilip nya muna ang mga guard at nang makitang tulog ang mga ito ay napatawa na lamang siya.

‘People now days are more concern to their self that to thier work’

Sabi nito sa kanyang sarili  at inalisa naman ang pagkakaanggulo ng cctv.

Nang makuha ang lugar kung saan di sya matatanaw ng cctv ay saka lamang sya kumilos ng tahimik muli. Wala ni isang yabag ng paa ang maririnig mo rito.

Ng makalagpas sya sa guard house ay payapa na syang naglakad sa Gilid ng Village Hall patungo sa bahay ng taong  pakay nya sa Village na iyon. 

Ngumiti naman ito ng nakakatakot at halata mong may hindi magandang gagawin.

Ito ang simula ng paghihiganti  niya sa mga taong inapakan at sumira sa Pamilya  niya.

Ang ilagay sa kanyang mga kamay ang hustisya ang tanging  nasa isip nya.

Ilang taon ring laman iyon ng utak nya at ngayon  ay tiyak na maisasagawa na niya ito. 

She pass in a big house then turn right we're  the main way is located.

Panatag naman syang  walang  makaka  kita sa kanya  dahil tulog ang guard at tulog na ang mga tao sa kabahayan.

Then she turn right again returning to the house she pass by earlier.

She composed her self and wear her fake smile. Sa ilang taon nyang pamumuhay ay hindi nya na alam kung pano ngumiti ng tunay sa mga taong nakakasalamuha nya.

‘They all fake so why would i'll  be true to them?Why they think  of me im a fool?Tsk’

Nag doorbell sya sa tapat ng bahay at inintay na buksan ito ng taong pakay nya.

She glance again to the guards and they still sleeping peacefully.

Kung gising ito ay sigurado syang matatanaw sya ng mga ito.

Tinignan nya ang paligid. Mga Sarado na ang ilaw ng kabahayan  pero tinignan nya pa rin ito ng mabuti.

Mahirap  nang may makakita sa kanya baka mabulilyaso pa ang plano nya at maaga pa lang ay mahuli na sya.