Hayatı çok güzel ilerlerken insanların ondan sakladıklarını öğrenip ve tam hayattan bıkmak üzereyken Ahu'nun hayatına Çağ'ın girmesiyle Ahu'nun hayatının değişmesi
Ahu:babişşş bırak annemi gel beraber gidelim yemeğe ne dersin?
Oktay:iyi de babacığım annen çok üzülür
Ahu:ya babiş bırak annemi bi gece de baş başa gidelim yemeğe değil mi?
Oktay:iyi peki balım ama annenin haberi olmasın bozuşuruz
Ahu:söz bebeğimmm
Oktay:şimdi git giyin bakalım babasının gülü
Ahu:Tamam aşkımm
Eve gelmiştim bir süre oturduktan sonra kendimi telefona dalmış bir şekilde bulmuştum saatin nasıl bu kadar çabuk geçtiğini hiç farketmemiştim. Hızlıca üstümü giyinmiştim. Elbisemi zaten hazırlamıştım sadece makyajım vardı. Makyajımı da yapmıştım
Ahu:taş gibi karıyım bee
Bir süre sonra evden çıkmam gerektiğini farkettim
Gelen Sesli Arama
Babişşşşşşş💍😽
Kapıda olduğunu bildiğim için hemen açtığımda "geliyorum aşk adamım" diyerek hızlıca telefonu kapattım. Üstüme uzun bir yırtmaçlı elbise giymiştim
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ve hızlıca telefonumu ve çantamı alıp çıkmıştım. Evimin önünde babamın arabasını gördüğümde hızlıca arabaya doğru ilerleyip babam ile selamlaştım ve yola koyulduk. İçimde nedensizce bir kötü his vardı. İç sesim sanki o yemeğe gitme diyordu. Ben gitmeye çok istekliydim.
Oktay:babacığım iyi misin hasta gibisin
Ahu:iyiyim babiş önüne bak sen zaten hızlı gidiyosun bişey falan olucak
Oktay:Tamam hayatım bu arada çok güzel olmuşsun
Teşekkür edip gülümsemiştim. Kendimi bir yandan çok yalnız hissedip bir yandan böyle bir babam olduğu için kendimi çok şanslı hissediyordum. Annemler aklıma geldikçe midem bulanıyordu. O çıplak halleri aklımdan bir türlü çıkmıyordu. Babama bahsetmek istiyordum fakat bu düzenlerini bozmak da istemiyordum. Babamı annem ile gördüğümde adeta yüzü gülüyordu
Bu düşünceleri bir kenara bırakıp geldiğimizi farkettim ve babam arabayı park etti. Hızlıca arabadan inip kapımı açıp elini uzattı. Onu tatlı bir gülümseme ile karşılık verdim.
Geldiğimiz mekan çok lüks bir yerdi giydiğim elbise bu mekanın yanında sade kalırdı.
Oturduktan aradan bir kaç saat geçtikten sonra karşımızdaki masada birini fark ettim. Bu Çağ idi. Çok şaşırmıştım. Karşısında bi kadın vardı ve gülüşerek yemek yiyorlardı. Gerçekten aylardır aşkından öldüğüm adamın sevgilisi mi vardı? Çok üzülmüştüm ve çok sinirlenmiştim. Bu sıralar herkes neden bana ihanet ediyordu? Gözlerim dolmuştu ağlamamak için hemen müsaade isteyip lavaboya koştum.
Peşimden o kadın girmişti. Suratına resmen düşmana bakar gibi bakıyordum.
Doğa:bir şey mi oldu?
Ahu:OLDU!
Doğa: bir sakin ol istersen halledelim beraber
Ahu:YAHU KIZIM SENİ SEVDİĞİM ADAM İLE GÖRDÜM Bİ ÖPÜŞMEDİĞİNİZ KALDI NE OLDUSU MU VAR? GERÇEKTEN KENDİME HAKİM OLAMIYORUM
dememle bayılmam bir oldu. Kendimi baygın bir şekilde hastanede buldum. O gün de sinir hastası olduğumu öğrendiğim gün olmuştu.
Doktor:maalesef kızınız sinir hastası genelde böyle şeyler olucak alışmanız gerek. Geçmiş olsun.
Demesiyle odadan çıkmıştı. Duymuştum. Artık benimde bir hastalığım vardı. Hiç yaşamadığım için bilmiyordum. Değişik geliyordu. Başım çatlıyordu. Annemi karşımda gördüm.
Ahu:Anne?
Aylin:anneciğim?
Ahu:neden buradasın anne? Babama neden bunu yaptın?
Aylin:ee hayatım çık sen istersen hava al biraz
Oktay:tamam hayatım seviyorum seni
Aylin:bak Ahu benim sabrımı sınıyorsun. Bu gördüklerini hiç kimseye bahsetmeyeceksin. Eğer bahsedersen beni ve babanı unut. Babanın seni sileceği öyle bir şey yaparım ki şok olursun. O yüzden babanın yanında laflarına dikkat ediceksin. Bundan sonra da yaptığın hareketlerine de çeki düzen vericeksin, yoksa olacaklardan ben sorumlu olmam.
İçimden ne saçmalıyor bu diye söylenip duruyordum. Adeta beni tehdit ediyordu. Benim annem değil de bambaşka biri olmuştu. Evet bu benim annem değildi, olamazdı. Benim annem benim için canını verebilecek biriydi. sırf babamı parası için kullandığını şimdi öğrenmiştim. Artık gerçekleri öğrenmek istemiyordum. Zaten Çağ olayından sonra kaldıracak halim yoktu. Bir balık burcu olduğum için tabii ki gözlerim dolmuştu. Fakat kafamı onaylamak anlamında sallamaktan başka bir şey yapamadım. Yapamazdım çünkü konuştuğum an kendimi tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağlayacaktım. Babama söylemeli miydim artık bir şeyleri saklamaktan sıkılmıştım. Fakat yavaş yavaş da insanların gerçek yüzünü görmeye başlıyordum. Hem hayatımı iyi etkiliyor hem de kötü. Ve öylece bunları düşünerek o odada uyuya kalmıştım.
