Tam kendimi aticakken
Min-ho arkamdan beni tuttu ve kendine çekti düşmüştük
Onun kucağına düşmüştüm
Min-ho:manyak mısın?napmaya çalışıyorsun?cidden intihar mı edicektin?
Hemen kalkmistim
Beni elimden tutub yeniden oturtmusdu
Çok yakındık
"Napiyorsun?"
Min-ho:soruma cevap ver
"Evet edicektim.Mutlu musun?
Min-ho:neden edicektin?
"Bilmiyorum"
Bana yaklasiyordu
Bende o bana yaklasiyorken uzaklaşiyordum
Onu itmistim
"Biz seninle konuşmuyoruz unuttun mu?"
Diyip kalkmistim
Herkes bizi izliyordu
Daesu:keşke öpüsseydiler
Hemen oraya baktım
"Siz uyumuyor muydunuz?"
Suhyeok:uyandık
Woojin'e baktım
Kırgındı
Ben ondan hoslanmiyordum ama yine de bilemiyordum beni yanlış anlamasini istemiyordum
Cheongsan:aşk dizisi gibi gerçekten
Woojin gidip oturmuştu
"Siz yanlış anladınız"
Daesu:kesin
Min-ho'da kenarda sırıtarak durmustu
Onjo:hey bakın helikopter!
Herkes yukarıya bakmıştı
Namra:evet gerçekten helikopter!!
Herkes ellerini sallamayı başladı
(Bu arada SOS yazdınız)
Helikopter sizi farketmisti
"Fark ettiler!!"
Woojin:sonunda!
Cheongsan'la el cakalamistik
Helikopter yanımıza inmişti
Jimin:kurtaracak mısınız bizi?!
A:ateşlerinize bakmamiz gerek
Herkese baktıktan sonra Namra kalmıştı
Onada bakmıştılar ama garip olan onun ateşi 34tü sanırım yarı zombi olduğu için
A:komutanım getirelim mi öğrenciler?
