Seni Seyrederdim - BxB

25

"Hoşgeldin oğlum." Annesi kapıyı açtığında içeri girdi. Ne oldu canın sıkkın?" İçeri geçip oturduklarında Asiye'nin yanağını öptü. "Elektrik ve su faturasını ödemeyi unutmuşum. İkisi de yok evde." "Aman oğlum boşver. Yarın gider halledersin açarlar." Babası konuştuğunda kafa salladı.

"Çay ister misin?" Asiye sorduğunda gülümsedi. "Yok şimdi içmeyeyim sağol." "Nasılsın oğlum." "İyim baba sen?" "İyim ben de sağol." "Leyla'nın annesi babası onu darlıyormuş artık evlenin diye." "Evet bana da annesi dedi artık evlensinler diye. Erken dedim ama yok dedi." "Ne aceleleri var anlamadım? Siz gidin de bir konuşun saçmalamasınlar." "Biz yarın babanla gideriz akşam. Biraz otururuz konuşuruz sen sıkma canını."

Ömer kafa salladığında kapı çaldı. Asiye kalkıp açtı. "Selamünaleyküm." Tolga'nın babasının sesi duyulduğunda hepsi dikkat kesildi ve ayağa kalktılar. Salondan içeri bütün aile girdiğinde şaşırdılar. "Aleykümselam hoşgeldiniz buyurun." Ellerindeki  çantayı kapının yanına bırakıp oturdular.

Adam konuya girip "Evin sahibi evden çıkardı. Bizim de gidecek başka yerimiz yoktu kusura bakmayın." "Olur mu ne kusuru? Başımızın üstünde yeriniz var." "Sağolun. Zaten iki güne buluruz, sizin de düzeniniz bozulmaz." "Olsun olsun. Kızım, oğlum çay getirin bakalım." Leyla, Ömer, Tolga ve Asiye mutfağa girdiklerinde çayları doldurdular. Asiye ve Leyla hepsini götürüp geri geldiler ve sandalye çekip oturdular.

"Ne iş Tolga?" Ömer sorduğunda Tolga nefes verdi ve ona baktı. "Ev sahibinin oğlu evlenmiş, onu yerleştirecekmiş." "Ve sizi bir anda kapıya mı koydu." "Aynen öyle. Apartopar eşyaları topladık. Hepsi babamın kamyonda." Leyla konuşup burnunu çektiğinde Asiye koluna dokundu destek olmak için. "Neyse yarın her yere bakarız, bizim emlakçıya da sorarız. Sıkmayın canınızı." Dediğinde ikisi de kafa salladı.

Tolga ayağa kalkıp Ömer'e "bir gelsene sana bir şey soracağım." Dedi. "Aa o benim sözlüm, benden gizli ne konuşacaksın acaba." Leyla'ya bakıp "Erkeksel hani siz diyorsunuz ya." Dediğinde kardeşi göz devirdi ve ikili mutfaktan çıkıp Ömer'in odasına girdiler. Kapıyı kapattıklarında Ömer yatağa oturdu.

"Benim sevgilim mi var kardeşim?" Diye sorduğunda Ömer anlık şaşırdı ama sonra "öyle söylemek zorunda kaldım." "İyi de neden?" "Yasemin senden hoşlanıyormuş sen de istemezsin diye bunu söyledim." "Niye istemiyim aga? Nereden çıkardın böyle bir şeyi?" "Ha istiyorsun yani?" "En azından bir tanırdım yani benim senden neyim eksik?"

Ömer öğrendiği şeyi söylememek için kendini zor tutuyordu. "Burada öyle bir tanırdım falan olmuyor sanki bilmiyorsun. Bir kere göründünüz mü adınız çıkar. Bir bakmışsın evlenmişsin." Deyip Tolga'nın yüzüne baktı. Biraz gerildiğini görünce rahatladı. Demek ki o kadar da umursamaz değildi. Kaan'ı düşünüyordu.

"Off neyse ne ya. İyi yapmışsın aslında, benim bu ara kimseye ayıracak vaktim yok." Dedi ve yanına oturdu.

"Hadi oğlum alın şu yorganları siz içerideki odada yatın Tolga ile." Annesi eşyaları eline verdi ve alıp odaya girdi. Asiye ve Leyla beraber Asiye'nin, onların annesi ve babası da birlikte Ömer'in odasında kalacaklardı. Yatakları yapıp yattıklarında ışığı kapatacakken Tolga durdurdu "gece lamban falan var mı kanka? Ben böyle çok karanlıkta uyuyamıyorum." Dedi. "Yok da istersen perdeleri açarım sokak lambasının ışığı girer ne dersin?" "Olur olur." Dediğinde Ömer perdeleri açıp ışığı kapattı ve kendisi için yaptığı yatağa yattı.

"Korkuyor musun karanlıktan." "Biraz daralıyorum kanka. Çocukluktan beri var." "Anladım. Olabilir ya herkes karanlıkta kalamıyor." Tolga eline telefonu alıp mesajlara girdiğinde hala beklediği kişiden bir mesaj göremedi. Kendisi yazmaya karar verdi.