ქორწილის დღე.
დილიდან თავზე უამრავი ადამიანი დამტრიალებს,საკმაოდ დაღლილი ვარ,იმის მიუხედავად რომ ჯერ დილის 7 საათია.
ხომ შეიძლება ეს ყოველივე მეთვითონ მომეგვარებინა? მამიაჟსაც გავიკეთებდი და მანიკურსაც!
არ მჭირდება სხვისი დამხარება,მაგრამ მადლობელი ვარ,ისინიც ხომ დილიდან ჩემთან არიან.
-ქალბატონო მაკიჟი დავამთავრეთ,ახლა თმას გაგიკეთებთ და მორჩა
მე-დიახ,დიდი მადლობა-ცოტა წყალი დავლიე,საშინლად მშია,მაგრამ არაფერს არ ვჭამ,რადგან არ შემიძლიააა!
კარი გაიღო და.......
მე-ნია?ლიკა?
ნია-სიკვდილი გინდა?!
მე-როგორ მომენატრეთ-თმა სულ დამავიწყდა და სკამიდან წამოვხტი,ორივეს ისე ჩავეხუტე რომ ვეღარ სუნთქავდნენ
ლიკა-რატომ არ გვითხარი?
მე-არ შემეძლო,და თქვენ საიდან გაიგეთ?
ლუკა-აჰამმ-კარებში ლუკა შემოვიდა
მე-ძმაოო-ახლა ლუკას შემოვეხვიე
ლუკა-ჩემო პრინცესა
მე-ნიკა?იცის რომ აქ ხართ?
ნია-რათქმუნდა,მან დაგვპატიჟა
მე-გიო?რატომ არ წამოიყვანეთ?
ლიკა-დაბლაა,ასე თქვა მე ცრემლებს ვერ შევიკავებო და არ ამოვიდა
მე-რა კაია აქ რომ ხართ.-თმა გავიკეთე და დადგა დრო დაბლა ჩასვლისა სადაც ნიკა მელოდებოდა.
დაბლა ჩავედი,ნიკა მომეხვია და გადამკოცნა,საერთოს არ მიხაროდა ეს ყოველივე,უბრალოდ ღიმილი აკრული ვიდექი,გავიგე რომ ნიკამ მთელი გზები გადაკეტა და მცხეთამდე ისე მივედით ერთი უცხო მანქანა არ შეგვხედრია
მე-რა საჭირო იყო გზების გადაკეტვა?
ნიკა-ჩვენი ქორწილი შეუდარებელი უნდა იყოს პრინცესა
მე-ზედმეტებში ნუ გადახვალ
ნიკა-მადლობელი არ ხარ?
მე-ვარ!მაგრამ არაა საჭირო,ხალხა გზა დავუკეტოთ!
ნიკა-ახლა კარგათ მოიქეცი!და დაბღვერილი სახით ნუ იყურები!-მამაომ ჯვარი დაგვწერა,შემდეგ ხელიც მოვაწერეთ და დიდ დარბაზში მივედით
ნია-ნინი?კარგათ ხარ?
მე-არა,ნერვები მეშლება
ნია-წამო საფირფარეშოში გავიდეთ-ნიამ ხელი მომკიდა და საფირფარეშოში გამიყვანა
ნია-ახსენი რა მოხვდა?
მე-ეს ყველაფერი არ მომწონს!პატარა ქორწილი მინდოდა,რათქმაუნდა ნიკას დიდი მადლობელი ვარ,მაგრამ არ მითხოვია რომ მთელი საქართველო აქ ყოფილიყო!
ნია-დაწყნარდი!აზრი არ აქვს ნერვიულობას,გინდა გავიპაროთ და შაურმები ვჭამოთ?
მე-მერე ნიკა არ გაბრაზდება?
ნია-დაიკიდე რა,ახლა შაურმა გაასწორებდა
მე-წავიდეთ!
