👑 🌷කිරුළ නුඹ මගෙ නම්🌷👑 𝚈𝙸𝚉𝙷𝙰𝙽 - Complete -

👑🌺 කිරුළ 19 🌺👑

~~~ Author POV ~~~

බාස්කට් එකේ ගැට්ට අල්ලන් තමන්ගෙන් ඈත් වෙන පොළව දිහා බලන් උන්න කෙනුළගේ හිතට මොකක්දෝ හේතුවකට ඒ පහල ඉඳන් බැලුන් එක දිහා බලන් ඉන්න අය අතරෙ තමනුත්  ඉන්නවා වගේත්,  මේ බැලුන් එක ලෙවින් වගේත් කියලා හිතුණා..

'නෑ සමහර විට...ඇත්තටම මං මේ බැලුන් එකේ ඇති.. එයා මාව මේ නොදන්න නුපුරුදු ලෝකේ පෙන්නන්න එක්ක යාවි පහුගිය මාස කිපේ වගේම... ඒත් එකපාර ආයි එයා මාව මේ බැලුන් එකෙන් පහලට ඇදලා දාවී...එහෙමත් නැත්තං...එයා කිව්වත් වගේ එයාට මාව උඩ crown line එකේ දකින්න ඕනා උණත්, එයාවත් හරියට පාර නොදන්න නිසා අපි දෙන්නම පොලවෙන් ඈත කොහේදෝ තැනක අතරමං වෙයි...ඉතිං නොදන්න ඈතක අතරමං වෙනවාට වඩා...දන්න පොළව හොඳයි හිතිලා...එයාම මේ බැලුන් එකෙන් පහලට මාව ඇදලා දාන්න හදනවාද...සමහර විට...එයා අතරමං උණත්...එයා තනි උණත් කමක් නෑ හිතිලා...ඒත් ඇයි අපිට බැරි..දෙන්නා එකට ඉඳගෙන පාර හොයාගන්න..උත්සාහ කරලා බලන්න...බැරි උනොත්...බැරි උනොත්...අපි දෙන්නට පුළුවන් එකට බිමට පනින්න..දෙතැනක අතරමං වෙන්න උණත්...නොදන්න අහසක අතරමං වෙනවාට වඩා...හොඳ නැද්ද ඒක...'

කෙනුල හිතුවෙ වේදනාවෙන්...

"කි...රු...ළු..."

.....

බැලුන් එකට ගෑස් පිරිලා උඩට ඉස්සෙද්දී කෙලින් කරපු කූඩේට ගොඩ උණ ලෙවින්, කෙනුලවත් ඇතුලට ගත්තා වෙද්දී, ඒ දෙන්නා විතරක් උන්න බැලුන් එක ටිකෙන් ටික උඩ ගියා..ලෙවින් බාස්කට් එකේ මැද්දට වගේ වෙන්න burner එක යටින් හිටගෙන, එක අතක් උඩට උස්සලා hand valve එක අල්ලන් ඉද්දී ,මුල්ම ගමන නිසා කෙනුළගේ හිතේ තිබුණ තිගැස්ම අඳුන ගත්ත නිසාදෝ එයා කෙනුලව එයා ළඟින්ම හිටවා ගද්දි කෙනුල බාස්කට් එක අයිනකට හේත්තු වෙලා ලෙවින්ට පිටු පාලා බාස්කට් එකේ ගැට්ට අල්ල ගත්තා..

දැකපු මුල්ම දවස්වල ඇරෙන්න එකිනෙකා ඉස්සරහා නිවනක් නොවුණ කටවල් වලට අද වචන නැතිවෙලා තියෙද්දි හොටෙල් එකේ ඉඳන් සෑහෙන තරමෙ දුරක් ඇවිත් තියෙද්දි ලෙවින්, කෙනුලට එයාම දුන්න නම කියලා හරි සංසුන්ව කතා කරද්දි ,සතියකට පස්සේ ඒ කටින් තමගේ නම කියවෙද්දී ඇයි අහන්නත් අමතක උණ කෙනුල ඔළුව හරවලා ලෙවින් දිහා බැලුවේ තේරුම් ගන්න අමාරු හැඟීමකින් වෙද්දි ලෙවින්, කෙනුලට හිනා වෙන ගමන් ඈත පේන බංගලාව පෙන්නුවා..