Yaranamadım...

21 2 1
                                    

Ne hata yaptım ben anlayamadım bir türlü kendimi sana anlatamadım çırpındım uğraştım ama ben sana hiç yaranamadım....yine yorgun bir güne uyunan yorgun bedenim uykulu gözlerim ve yoklugunda tükenmiş bir ben aynalara bakmak istemiyorum çünkü bu ben değilim aslında, bu halimi kabullenemedim daha neşeli cıvıl cıvıl enerji dolu biriydim ben senden önce varlıgına öyle alıştım ki yoklugunla bas edemedim, tükendim gün ve gün eridim sanki şeker misali keşke çayım sen olsaydın karışsaydım sanada birlikte eriseydik...Gözlerinde cenneti gördüğüm yarim, bakmaya doyamadığım, yemyeşil gözlerin vardı ...Uzun kızıl sacların ,kiraz gibi kıpkırmızı dudakların, o gül yüzünde gülünce güller yerleşirdi,bense koyu kahvendim senin,sen öyle severdin beni koyu kahve gözlerim vardı çünkü bakmaya doyamadığın, sevmeye kıyamadığın, sen öyle derdin be çilek kız ben senin yalancınım...Keşke hiç gitmeseydin, bu masal hiç bitmeseydi, soğugu, yagmuru, sevmiyorum artık huzur değil, huzursuzluk veriyor içimi ürpertiyor.. Çünkü sen yagmulu bir günde bırakmıştın ellerimi...Bir bahar akşamı sen diye öldüm ben...Ayrılık sokagı artık burası çünkü seni son gördüğüm yer orası sen köşeyi dönerken havaya kalkan elin elveda diyen bakışların tüm güzelliğin hepsi aklımda ....Ayrılık sokağında yürüyorum her akşam gibi bu akşamda ...Seni hergün olduğu gibi bu akşamda hatırlayıp dönüyorum yine yalnızlığıma....

PARAMPARÇA BİR AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin