Aşağıdaki ressam

Bu benim mesleğim!

Yaklaşık 10 yıl önce öldürdüğünüz zannettiğiniz babanız karşınıza çıksaydı ne hissederdiniz? Tahmin edebiliyorum bok gibi. Ve ben şimdi her şeyi tekrardan yapacak sözde ünlü iş adamı olan sevgili babamı yeniden öldüreceğim. İşte tam bu yüzden 2 saattir bu restoranda onun gelmesini beklerken Melodi'yle yemek yemekten çatladık. Hayır şu an değil karnıma öyle bir ağrı girdi ki kendimi nasıl tuvalette attım bilmiyorum. Fakat tuvalette pek de hoş bir manzara görmedim doğrusu adamın teki kadının birini köşeye sıkıştırmış. Adama döndüm " Kadını rahat bıraksana !" diye bağırdım ve bana resmen tıslayarak " Sana ne " dedi bir gösteririm şimdi sana o sana neyi görürsün gününü. Adamı zorlayarak ( tamam bir iki dövdüm ) kadını çıkardım fakat o bozuntuyla işim bitmemişti. Tuvalete gittiğimde beni o köşeye sıkıştırdı . Şimdi ben bu olaya hangi tarafımla güleyim. Zaten onun da hesaba katmadığı belli başlı şeyler vardı benim ayağım 40 numara ve ayağımda topuklu var. Ayakkabıyı binbir zorlukla ayağımdan çıkardım asıl eğlence şimdi başlıyor. Ayakkabıyı kafasına indirdim o yarı sersemlemişken yere ittirdim ve düşmesini sağladım. Sonra da topuklu ayakkabımın topuğunu gözlerine geçirdim. Bir kaç dakika içinde erkekler tuvaletinin herhangi bir kabininde gözleri oyulmuş ve kafasına topuklu ayak kabı geçirilmiş bir ceset vardı .Melodi'ye bunu söylemeyi düşünmüyordum çünkü görev dışı birini öldürünce çıldırıyordu.Ben tam tuvaletten çıkarken garson beni durdu ve " Ayakkabınızda ki kan ne alaka " dedi. Ben daha yeni fark ediyordum adama doğru eğilip " Kızsal şeyler " dedim ve ekledim " Pedimi evde unutmuşum ". Adam utangaç bir tavırla baktı kafasını salladı gitti. Oysaki ben adamın gözünü oymuştum. Hayır babam gelmiş şu an mı cidden. Oturduğumda Melodi gözleriyle gitmem gerektiğini söyledi ve tabiki klasik cümlesini kurdu " Bir bahane bul." Adamın yanına gittim eğilerek " Aaa Bora bey ben sizin yeni sekreterinizin de tanışmamız mümkün mü ?" dedim. O ise çapkın bakışlarla beni süzüyordu eh tabi taşlı topuklu ayakkabılar ve mini elbise giyince her erkek bakar ama onu iş sofrasından kaldırmayı başarır mı bilemem
" Tabi görüşürüz beyler"
"Harika"
Tabi ki kaldırır gözleri döndü ama hiç merak etmesin ben onun o gözlerini çıkartırken çok güzel döndüreceğim.Arabasının kapısını açtı bende oturdum.
" Yeni sekreter geleceğini bilmiyordum sürpriz oldu"
" Yeni sekreter falan yok BABA"
" Siz sanırım karıştırdınız benim kızım beni öldürüp kaçan bir seri katil . Babasının adını lekeleyecek kadar aşağılık biri."
O kadar sinirlendim ki kendimi tutamayıp çantamdaki bıçağı boynuna dayadım.
" Aşağılık öyle mi benim adım Esra soy adım Durmaz ve aşağılık falan değilim"
" Sen babanı öldürmeye kalkan bir canisin Esra". Esra kelimesiniz tükürür gibi söylemişti
" Cani olan benim öyle mi lan sen benim annemi öldürmeye kalktın senin yüzünden doktor , mimar falan olmak varken seri katilim lan ben sen kime artislik yapıyorsun!"
" Babanla düzgün konuş"
"Babam mı?"
" Ben senin babanım "
" Ama ben senin kızın değilim!"
"Ben seni evlatlıktan reddetmediğini sürece sen benim kızımsın Esra"
" Kapa çeneni yeter be gevezeliğin birazdan sana navigasyon açacağım ve o yöne süreceksin yada ben! " çok sinirliydim ve onu şurda parçalamamak için zor duruyordum . Arabayı sürmeye başladığında o kendini beğenmiş lanet tipinden eser yoktu. Onu uçuruma götürdüm." Ne yapacaksın beni uçurumdan mı atacaksın?" Dediği anda bıçağı gözüne geçirdim yere düştü iki gözünü de oydum ama içimde kalan bir şey daha vardı kafasını elime aldım ve yere yirmi otuz kere sürttüm . Melodi'ye konum attım o da kısa bir süre içinde geldi. Bir bana bir cesede baktı ve kahkahalara boğuldu." Esra senin içine anabelle falan mı kaçtı bu hali ne ?" Aman ne komik ne komik hiç bir şey söylemedim şu an tek yapmak istediğim onun o kemiklerini ezmek . Aklıma gelen fikirle Melodi'ye döndüm " Melo bak ne diyeceğim üzerinden arabayla geçelim mi" Ve tabiki üzerinden arabayla geçtik sonunda Bora Durmaz pisliği hak ettiği yeri bulmuştu cehenemin dibi.
1 saat sonra
Arabada gidiyoruz sarsılmaktan midem bulandı. Tam her şey bitti derken aklıma annem geldi ne yapıyordu acaba babam benim hayatımı boka çevirdiği gibi annemi de öldürmüş müydü? Umarım öyle bir şey yoktur yoksa onu diriltir tekrar öldürürüm. "Melodi sence annem ne yapıyor?"
" Annen mi istersen bi evinize uğrayalım tabi hala oradaysa ."
" Olur"
Bir kaç saat içerisinde vardık tabi site güvenliğini de deşmek zorunda kaldık ama neyse . Kapıyı çaldım hiç hazır değildim yüksek ihtimalle ihbar ederdi ama ben yine kaçardım tam 10 yıldır yaptığım en iyi şeyi yapıp yine ve yine kaçardım. Sonunda kapı açıldı ve ben annemi gördüm boş boş baktım .
" Esra kızım geç"
Geçtim oturdum ama berbat hissediyorum
" Esra annecim bu kız o televizyondaki katil değil mi ? Gerçi sende katilsin bizim adımızı lekeleyen bir katilsin" Ne aile adı zedelemekmiş arkadaş
" Babamı on yıl önce Öldürememiştim ya bugün yaptım"
" Esra çok özür dilerim annecim ama ben polisi aramak zorundayım." Ben bunun başıma geleceğini biliyordum anne lütfen affet .
" Anne bu benim MESLEĞİM !" Ve bıçağı alnının ortasına sapladım. Ben artık katil değilim ben artık ailemin katiliyim.