Not Your Ordinary Girl (Chicser Fanfic)

Part II

"Oba-chan tadaima!"

We're home.

Sinalubong niya kami.

"Okairi! I missed you, sho-jo. Pati ikaw, chibikou."

Okairi: Welcome home

sho-jo: little girl

chibikou: little person.

Sabi ni Oba-chan habang hawak yung antique Japanese vase na puno ng bulaklak.

"Oba-chan. Di na po ako bata para tawagin niyo ng ganun."

Sagot ko sabay kuha ng vase na hawak niya at nilapag ko sa isang maliit na lamesa.

"Oo nga! And it sounds like I'm a complete stanger!"

Sabat ni Haruki.

Oba-chan giggled.

Pagkatapos namin ipasok yung mga bagahe sa loob ng mansyon, tinawag kami ni Aling Rita. Fifteen years na naming kasambahay para kumain.

Habang kumakain kami ng lunch, Oba-chan cleared her throat to break the silence.

"So, what is your plan Hikaru? Are going to stay here for good?"

Tanong ni Oba-chan

"Actually, ma."

"Gusto ko sana na dito nalang kayo magstay. Since alam ko naman na di na ako magtatagal sa.."

Oba-chan..

"..sa mundong 'to."

"Okasan, don't say that."

"I can't help it. Better stick with the truth."

Hindi nakasagot si Otosan sa sinabi ni Oba-chan.

"Yun lang naman last wish ko."

Now I realized.

Di pala planado na sa Pilipinas na kami titira.

They tricked me..

"Yes, ma. We'll stay here."

"Good! So, pagkatapos niyong kumain, ayusin niyo na yung mga gamit niyo."

"Hai."

Yes.

Pagkatapos namin kumain, umakyat ako agad sa fourth floor.

Layo ng kwarto ko.

Plus, I feel so exhausted.

May dala pa akong maleta.

Galing diba?

Gandang exercise.

After how many minutes, nakarating na ako sa MOA.

Joke.

Sa kwarto kong parang museum.

E pano ba naman, puro lumang pictures ko nandun.

Pakiramdam ko ibang tao na ako ngayon.

That reminds me,

DITO NA AKO MAG-AARAL.

And my parents tricked me.

I'm still not ready.

Hinila ko yung earphones ko.

I plugged it on my phone.

Nagscroll ako sa iTunes store.