Bir zamanlar bir köle vardi ; ancak kole olmasina ragmen cok zeki idi.Kolelik yaptigi evlerde bos durmamis yeteneklerini gelistirmis , birkac yabanci dil ogrenmis.
Gorev yaptigi butun evlerde okumadigi kitap birakmazmis.Bu engin kulturu konusmasina ve tavirlarina cok yansiyormus.
Bütün bu ozellikleri karsisinda buyuk paralar karsiligi onemli kisilere hizmet veriyordu.Yuksekligi saraya kadar devam etti.Sonra padisahin dikkatini cekerek Dışisleri Bakanligina kadar yukseldi.
Bir kolenin bu kadar yukselisi bircok saray erkani tarafindan kiskancliga dusurdu.Padisahin gozunden dusurmek icin firsatlar aradilar.
Bu eski kolenin bir aliskanligi vardi.Sarayda bir odaya gizlice giriyor , iceriden kapiyi kapatiyor ve bir sure sonra disariya cikip kapiyi tekrar kilitliyordu.
Düsmanlar bu durumdan yararlanarak iftira atmaya basladilar.İceride sarayin bazi mucevherlerini sakladigini , belki de onlari sattigini ve iceride kadin olabilecegini soylemeye basladilar.
Dedikodular padisahin kulagina gitti.Padisah koleyi huzuruna cagirarak , kulagina bir takim dedikodular geldigini ve o odada ne oldugunu sordu.Kole ne yaptigini soylemek istemedigini kendisine ait cok ozel birsey oldugunu soylese de padisah ikna olmadi ve :
"Hemen oraya gidiyoruz," dedi.
Padisaha daha fazla direnemezdi ; istemeyerek :
"Peki efendim gidelim," dedi.
Dedikoducular da peslerinden gidiyorsu.
Odaya girdiklerinde sandiktan baska birsey yoktu.Padisah:
"Ac bakalim su sandigi , icinde ne oldugunu gorelim!" dedi.
Köle, gonulsuz bir sekilde sandigi actiginda eski bir çarik , yirtik bir gomlek , yirtik bir hirka ile yamali bir pantalon gorduler. Şaşıran padisah sordu:
"Bunlar da neyin nesi?"
Köle:
"Efendim , bunlar benim eski kolelik yasamima ai
t olan giysiler. Gecmiste yasadiklarimi unutmamak simarmamak icin hergun bunlari giyerim ve aynanin karsisina gecerek kendime soyle derim:
"Geldigin yeri sakin unutma , bir gün yine oraya donebilirsin!"
Padisah utanarak odayi terk eder , iftira atanlar ofkeyle islerine donmusler.
