Doğru kişi, Yanlış zaman

1.Bölüm;

Öncelikle bir şey söylemek istiyorum.Merak etmeyin uzun tutmayacağım, bu kitabı yazma amacım ilerde başarılı bir yazar olmak istemem.bu kitap şimdi dijital bir platformda olsa bile sizin sayenizde belki ilerde sayfalarını çevirdiğiniz bir kitap haline gelir, o yüzden bu kitaba bir şans vermenizi istiyorum. Şimdiden teşekkürler:))

1.Bölüm

Yine sıkıcı bir haftasonu, sinir bozucu bir şekilde alarmı çalan telefonumu uykulu bir şekilde arıyordum. Bazen bu alarmı kapatmayı düşünsem de sonrasında vazgeçiyorum çünkü eğer alarm ile uyanmazsam annemin gazabıyla uyanıyordum.

"Almina, kızım kalk artık saat dokuz buçuk, bugün arkadaşlarınla dışarı çıkmayacakmısın, hadi geç kalacaksın! " Evet, tam da dediğim gibi alarmın gücü bile beni uyandırmaya yetmemişken annemin bu sözlerini tekrar etmemesi için hızla kalkmıştım. Hızla banyoya ilerleyip elimi yüzümü yıkadım. Ardından giyinme odama ilerledim. Bugün arkadaşlarımla gezeceğim için üzerime hem rahat hem modern bişeyler giymeye çalışmıştım. Üzerime mavi bol bir pantolon ve aynı şekilde beyaz, bol bir tişört giydikten sonra buradaki işim bitmişti.

Esmer, uzun saçlarımı açık bıraktıktan sonra aşağı indim ve aşçımız seher ablanın hazırladığı kahvaltı sofrasına oturdum. "Oo Seher Sultan, döktürmüşsün yine" Seher ablanın yemekleri efsaneydi, bazen arkadaşlarım bile sırf Seher sultanın yemeklerini yemek için bizim eve geliyordu. Seher sultanın "Ne demek, afiyet olsun balım. "Diyen sesini duyunca mutluluğum kat kat olmuştu. Kahvaltımı yapmaya koyulmuşken annemin sesini duydum. " Günaydın canım kızım, daha yeni yukarıdaydın ne ara geldin? " Bu sözleri karşısında gülmeden edemedim, "Sultanımın hazırladığı yemeklerin kokusunu aldımda geldim. " Dedim. Annemle kahvaltı boyunca sohbetimizi sürdürdükten sonra o işe ben ise arkadaşım Sahra'nın yanına gitmek için evden çıktım.

Ehliyetimi yeni almama rağmen annem, arabasını kullanmama izin vermişti. Kilidi açtıktan sonra arabaya bindim ve arabayı çalıştırmadan arkadaşım Sahra'yı aradım. Telefon bir kaç kez çaldıktan sonra açıldı. "Efendim Alminam" Sahra benim en yakın arkadaşımdı normalde başka kişilere;canım, cicim gibi şeyler söylemem fakat bu kural Sahra için geçerli değildi. "Günaydın balım, neredesin diye aramıştım yola çıktımda. " Sahra konum atacağını söyledikten sonra telefonu kapatıp yola koyuldum. Aslında bugün planlanmış işlerimiz yada nereyi gezeceğimiz hakkında pek bir fikrimiz yoktu. Önce bir iki mekana uğrıyalım ardından belki bir kafeye gideriz diye kestirip atmıştık. Sahra ve diğerleri yani;Bartu, Sinem,Melek, Yiğit ve Ömer benim okuldan arkadaşlarımdı. Hepimiz aynı üniversitedeydik sadece aramızdan bir iki kişinin bölümleri farklıydı.

Ben, Sahra ve Bartu çalışma ekonomisi bölümündeyken Yiğit,Ömer, Melek ve Sinem çocuk gelişimi bölümündeydiler. Bazı ortak derslerimiz oluyordu. Hem okul çıkışıda görüşüyoruz, haftasonları ise tıpkı şimdi ki gibi buluşup geziyorduk. Sahra diğerleri ile buluşacaktı ama sonrasında grubumuzun süslüsü Sinem'in "Daha hazırlanmadım" Adlı senfonisini dinlememek için beni bekliyordu.

Atılan konuma yaklaştığımda arabayı boş bir alana park ettim ve Sahra'yı arayışa çıktım, bu konumdaki mahalle büyük olduğundan dolayı onu bulmam biraz zora benziyordu ve sonunda pes edip telefonumu kaptığım gibi son arananlar kısmından Sahra'nın ismine tıkladım. Tam o sırada bir telefon sesi bana yaklaşırken sesin geldiği yöne doğru baktım. Sonunda Sahra'yı bulmuştum, koşarak gittim ve sarıldım aradan salise geçmeden oda kollarını bana sarılarak doladı. Görende sanki yıllardır görüşmedik sanacak. Sahra, Bartu'nun da birazdan burada olacağını söylediği için Bartu'yu beklemeye başladık, ama bu bekleyiş Sahra için tam bir sınavdı. Genellikle birini beklerken yada gezerken gördüğü markete, mağazaya yada şekerciye girerdi. Ve yine öyle oldu, "Almina, ben biraz şeker ve jelibon alıcam sende istermisin? " Normalde şekeri pek sevmem ama bu sefer Sahra'nın hatırına kabul ettim ve "Gelirken soğuk içecekde alırmısın hava çok sıcak? " Dedim. Gerçekten hava Mart ayına göre çok sıcaktı. Sahra "tamam" Der gibi kafasını salladı ve gitti. Telefonumla ilgilenirken Bartu'nun "Selam, Burada tek başına napıyorsun? " Diyen sesini duydum, kafamı kaldırıp sorusuna bıkkın bir şekilde cevap verdim. "Her zamanki gibi Sahra'yı bekliyorum, yine bir şekerci gördü ve jelibon alıcağını söyleyip gitti. Gelir birazdan herhal.