Ken je dat gevoel
Wanneer je been slaapt en er precies piepschuim in zit
Zo voelt het steeds in mijn brein
Precies de hele tijd piepschuim
Het doet pijn, alle verschillende gedachten
De goede en de slechte
De kleine en de grote
De fijne en de stomme
En het stopt nooit
Het is nooit rustig daarboven
Het is nooit stil
Sommige nachten kan ik niet slapen
Omdat er een schildpad op een draaimolen zit
Of wat als ik dit had gezegd in die ruzie van 2 jaar geleden?
En wat als ik nu morgen begin met sporten?
Ik weet dat ik dat niet ga doen
Maar 't is het gedacht dat telt
Toch?
Wat als ik morgen stop met roken?
Ik gooi mijn pakje uit het raam en begin aan een nieuwe lijn
Maar... wat ga ik doen met al die vrije tijd?
Er komen altijd argumenten
Maar er komen steeds sterkere tegenargumenten
En ik kan het niet meer stoppen
Het is intussen drie uur
Ik ga niet meer slapen
Dat gaat ook niet meer
Dus waar is die schildpad van de draaimolen?
En waar is mijn brein deze keer?
