Christmas Kids || JENLİSA

Saniyeler Geçmiyor

Eğer bir devlet kurumunda nüfuslu bir hakimi tehdit edecekseniz doğal olarak sizi biraz heyecan basabilir. Lakin tehdit etmeye giderken size hiperaktif gibi her yere atlayan genç bir kız da eşlik ederse durum daha da vahimleşebilir.

"Bu koridorları nasıl bu kadar iyi biliyorsun Jennifer? Daha önce hiç hukuk okudun mu? Aman Tanrım kocaman duvarları var! Burdan çıktıktan sonra kahve içmeye gidelim mi? Gelmişken bir tane cüppe çalsak olur mu? Hey hey yavaş ol biraz yetişemiyorum."

Lalisa Jennie'ye yetişebilmek için adımlarını hızlandırmak zorunda kalmıştı.
"Neden bu kadar hızlı yürüyorsun?"
"İşimizi hemen halledip tabanları yağlamamız gerek Lisa. Çıktıktan sonra istediğin kadar konuşursun ama şimdi sessiz ve seri ol."

Lalisa bir yandan hızla Jennie'yi takip ediyor bir yandan etrafı gözetliyor ve gördüğü her şeye dokunmaya çalışıyordu.
"Kameraları kaç saat etkisiz kıldın ki? Azcık şu odaları gezsek bir şey olmaz bence. Hem gece, bu saate kim napsın hukuk bürosunda? Ayy şu heykele bak Jennifer aynı ben!"

Merdivenlere geldiklerinde Jennie yavaşladı.
"Burdan sonrası çok tehlikeli Lisa. Adımlarına dikkat et ve sakın ses çıkarma. Hatta yapabilirsen nefesini tut. Üstte hakimin odasının önünde birkaç tane görevli olabilir. Çok tedbirli olmamız lazım. Her türlü ihtimale karşı, tak bunu."

Lalisa Jennie'nin verdiği siyah maskeyi başından geçirdi ve Jennie'nin de geçirmesini bekledi. İkisinin de gözleri hariç yüzleri gözükmüyordu bu sayede. Jennie başını sallayarak yavaşca ilk adımı attı ve üst kata çıkmaya başladı. Adımları o kadar sessiz ve yavaştı ki, çok yakınlarında olan birisi bile bu sesleri duymakta zorlanabilirdi. Lalisa da sanki birkaç dakika önce durmadan konuşmuyormuş gibi bir anda dilini yutmuştu.

Lalisa Jennie'yi takip ederken onun kadar başarılı olamıyordu, adımlarını ne kadar yavaş atmaya çalışsa da eski ahşap merdivenlerin gıcırtısı kısa mesafeye yayılıyordu. Lalisa nefesini tutarak bu basamakların bitmesi için Tanrı'ya dua ederken Jennie üst kata çıkmıştı bile.
"Tamam hızlı gel, kimse yok burda."

Lalisa derin bir nefes alıp koşar adımlarla Jennie'ye yetişti ve ona arkadan sarıldı.
"Bir an nefesimi tutmaktan küt diye gidicem sandım çok korkunç saniyeleri geçmiyorlardı resmen!"
Jennie kıpkırmızı yüzüyle hareket bile etmeden kollarını arkasından onun beline dolamış genç kızın kendisininkilere yapışık kalçasını hissetmekten onun dediklerini duyamıyordu bile.

"Tamam tamam hadi uzaklaş benden hızlıca işimizi bitirmemiz gerek."
Jennie kendine gelip Lalisa'nın kollarından kurtulur kurtulmaz öne doğru koşmaya başladı.

Jennie üç metre uzunluğunda iki metre genişliğindeki kapının yanında diz çöktü ve saçından çıkardığı tokayla koca kapının kilidini etkisiz kılması 5 saniye sürdü. Yeni yağlandığı belli ahşap kapı ardına kadar sessizce açıldı. Jennie hızla içeriye girip elindeki dosyayı masaya birkaç saçma kağıdın altına bıraktı. Sonra hafifce kafasını çevirip dışarıda gözcülük yapan Lalisa'ya baktı. O etrafı kollarken hala zamanı vardı.

Masadan uzaklaşıp hakimin özel odasını kurcalamaya başladı. Kitaplıklarda farklı suç dosyaları, psikolojik içerikli romanlar, araya sıkışmış birkaç dolar ve bolca toz vardı. Parmak izi bırakmamak için kazağının kolunu uzatarak eline geçirdi. Duvardaki manzara tablolarına, büyük klimaya, yerdeki desenli halıya göz gezdirdi. En sonunda gözüne takılı kalan dosyayla durakladı.

"Sorunlu vakalar"

Üstünde bir sürü küçük vesikalık olan dosyayı daha yakından görmek için ileri birkaç adım attı. Gözlerini kısarak karanlıkta vesikalıklara dikkatle bakmaya başladı. En sonunda gördüğü fotoğraf ve altındaki yazıyla nutku tutuldu.

Düşünmeden heyecanla kazağı geçirdiği elini dosyaya atan Jennie dosyayı çektiği gibi alarm sesi ve kırmızı ışıklar tüm büroyu kapladı.

"Hassiktir! Jennifer ne yaptın! SİKTİR KOŞ!"

Ne yaptığının bilincinde bile olmayan Jennie Lalisa onun elini tutup çekiştirdiği anda kafasını sallayarak koşmaya başladı. Aşağıya merdivenlerden adeta uçarak indiler ve hızla koşmaya devam ettiler. Bürodan sesler yükselmişti, üst kattan adım sesleri geliyordu.
"Dur Lisa, dış kapı kapalı olacaktır. Gel şu pencereye!"

Jennie Lalisa'yı çekiştirerek pencereye yaklaştı ve onun elini bırakıp aşağıya atladı. Hemen Lalisa'ya döndü. Mesafe biraz fazlaydı pencere ve yer arasında.
"Atla!"
Lalisa nefesini tutup arkasına baktı ve aşağıya atladı. Dengesini kuramayarak Jennie'ye çarptı ve ikisini de yere kapakladı. Yerde Jennie'nin kucağında çalılıkların arasında kalmıştı.

"Aish! Pardon Jennifer! Hemen kalka-"
Jennie hızlıca bir eliyle Lalisa'nın ağzını tutup öbür eliyle vücudunu sarmış ve kucağındaki küçük kızın konuşmasını ve hareket etmesini engellemişti. Tam bu sırada yanlarından geçen polis işçisi etrafı kolaçan edip "BURASI TEMİZ" diye bağırarak kapının önündeki polis arabalarının yanına dönmüştü.

"Şimdi kalk."
Lalisa'yı serbest bırakıp ayağa kalkmasına yardım ettikten sonra yeniden elini kavrayan Jennie arkadan dolaşarak koşmaya başladı. Bürodan yeterince uzaklaşana kadar dakikalarca koştulat ve polis sirenlerinin en sonunda gelmediğini farkettiklerinde durdular. Nefes nefese kalan Jennie yere oturarak onun kadar perişan Lalisa'ya baktı.
"Halletik ve kurtulduk galiba küçüğüm."

***
Uzun süre sonra bölüm yayınlıyorum...