When Love Is From Unexpected Hate (Teenage Love Series #2)

Chapter 38: Reunited

KHAIXER'S POV

My head hurts really bad.

Oh yeah! Si Nath!? Asan si Nath??

Nakablindfold ako sh*t! May nakalagay din na kung anong tela? sa bibig ko that prevents me to speak

Asan ako? I couldn't hear anything but a soft and very silent cry.

Si Nath ba yun?!

Nakatali din ang mga kamay ko sa parang poste sa likod. I can't take it off!

Kailangan kong mahanap siya!

I tried to push downwards the sh*t that was in my mouth. It took me several minutes bago tuluyang matanggal ito. Masakit na yung pangga ko sa kakagalaw para lang dumulas ito pababa pero ang mahalaga, matanggal ko ito.

Sinunod ko naman isipin kung paano maalis yung mga kamay ko.

I devilishly smirked when I found out, It was a tape! Tsk! Magtatali na lang, tape pa ang ginamit! Mga bobo!

Ginalaw ko ng ginalaw yung kamay ko hanggang sa unti-unting nawawalan ng dikit yung tape at lumuluwang ito. Mas binilisan ko pa ang galaw nang mapansing natatanggal na ito ilang galaw na lang and yes! Natanggal na nga!!

Dali-Dali kong tinanggal ang nakalagay sa mga mata ko and then all I saw was black. Darkness!

Hinanap ko yung mahinang iyak na naririnig ko kanina at sinubukang kapain ang paligid ko.

"MMM! HM@$$#$! mm#$@#@" Narinig ko ito kaya dali-dali kong sinundan ang ingay na mukhang nagpupumiglas din sa pagkakatali.

It was Nath!

Unti-Unti ko siyang nakita sa gilid sa may mga nakatambak na karton at nakatali ang mga kamay at paa nito. May blindfold din at panyo sa bibig

SH*t!!

Bakit dumudugo ang bibig nito??

Agad ko siyang niyakap dahil umiiyak na ito pero napakahina lang senyales na nanghihina na ito.

"N-Nath...H-Hey...Listen to me...Lalabas tayo dito okay? W-wag kang matakot...I'm here...Hihingi tayo ng tulong" I whispered. Baka may makarinig saamin at bigla na lang kami pasukin.

"D-Don't cry...Makakaligtas tayo dito..." Tinanggal ko lahat ng nakatali sakanya. Inuna ko muna yung sa may bibig and sh*t! Papatayin ko talaga ang sinumang gumawa nito sakanya! Her mouth was bleeding! Mukhang sinuntok kanina! Sunod kong tinanggal ay yung sa mga mata at nakapikit lang siya...she's weak at mukhang hindi pa rin nawawala ang hilo mula sa kung anong pina-amoy sakanya. I quickly removed the tape on her hands and feet and nagulat pa ako nang yakapin ako nito.

"T-Thank you..." She whispered, crying silently.

"I'll do anything for you...Kahit saan pa yan...Sasamahan kita and I will never leave by your side Nath..." Kumalas na siya sa yakap. Tipid na lang siyang ngumiti saka luminga-linga.

"W-Where are we? Sila Aki?!!"

"SSHHHS...Maayos sila...Nakatakas sila. And I know they are finding us now..." Pagpapa-alo ko sakanya. Nagpapanick nanaman kasi.

"Gising na pala kayo!" Sabi ng isang malaki at buong boses.

Biglang nagliwanag ang lahat at nakita ko na ang kabuuan ng lugar...Bodega...

"Buti naman at buhay pa kayo. Kailangan namin kayong buhay laban sa Pamilya niyo! BWHAHAHAHA!!"

"Mga walanghiya kayo! Asan sila!" Buong tapang na sigaw ni Nath na kahit ako eh nagulat din sa boses niya.