Ortaokuldan Lise Aşkı•Kerem Aktürkoğlu♡

yıkılmadan dik durmak

Kerem ile buluşmamızın ardından 5 gün geçmişti hergün neredeyse buluşacaktık ama benim ayağım yüzünden yerimden kalkamıyordum bile.

Kerem ile buluştukdan 2 gün sonra okuldan geldiğimde duşa girecektim malum antrenmanlar yoktu. Nasıl olduysa kapıyı kapattım.tam banyoya girecekken ayağım kaydı kendimi birden yerde buldum ama düşerken tek hissettiğim acı ayağımı burkmamla birlikte gelen bileğimdeki acıydı.

Aniden bağırdıgımda babam telaşla yanıma geldi neredeyse bel altımı kıpırdatamıyordum.
Babam telaşlı bir şekilde bana bakarken "ne oldu"dedi bende acı çekerek çıkardığım ses ile "baba bileğim çok acıyor" diye sızlandım.

Hastaneden çıktığımızda pek de hayırlı çıkmamıştık.
Çünkü ayağım alçıdaydı. Ne kadar güzel valla evde tıkılı kalacaktım. O anın sinirini içimde yaşarken birden karşımda kerem ve ailesi belirdi anlamaz gözlerle onlara baktığımda kerem yanıma gelip konuştu annesi ile babası zaten babamın yanına gitmişti ayağımdaki alçıyı görünce telaşa girdi.

"Nasıl yaptın başka bir yerin acıdımı" telaşla ve korkarak çıkan sesine gülümsedim "yok yok banyonun kapısını kapatmam ile kendimi yerde buldum işte ilk başta acısada şuan iyi biraz merak etme" dedim."İyi o zaman arabaya götüreyim seni " kereme tutunarak yürüdüğümde çok yakındık. Beni arabaya bıraktığında yanıma oturdu.

"Miray sen dışarı da çıkmazsın değilmi" "evet maalesef kerem oysa ki senle bu 3 hafta doya doya gezecektik be olsun başka zaman mı yok önümüzde koskoca sene liseye geçince de konuşuruz. " Evet tabii koskoca sene.." üzülerek bunu söylediğinde gerçekten artık birşey olduğundan emindim kerem böyle değildi.

Kerem'den
Miray a mesaj atmıştım ama geri dönüş yapmamıştı. Bi yarım saat sonra babası kendi adına Miray dan yazmıştı ne yazdığına bakmak için sohbete girdim ve o an durdum

"Kerem oğlum biz hastanedeyiz Miray bileğini kırmış sanırım sonra sana dönüş yapar " o an sadece Miray ı düşündüm. Kendime gelip hemen annemlerin yanına koştum. " anne Miray ayağını kırmış!" Anneme söylediğim cümle ile annem ayaklandı "dur oğlum sakin ol neredeler mış söyle gidelim bakalım" "hastanedelermiş anne" dememle annem hemen git hazırlan dedi hemen hızlıca üzerimi giyinip çıktım odamdan.

Hastanenin önüne geldiğimizde Miray ı gördüm sendeleyerek yürüyordu ve ayağında alçı vardı.

Hemen arabadan inip koşarak yanına gittim. Çok korkmuştum onun için hem de futbolu vardı öyle kalırsa bütün hayalleri çöp olurdu.

Miray 'dan

Kerem de benimle gelmek istemişti yol boyunca onunla konuştum sonra onların evine geldiğimizde keremi bıraktık arkasından el sallayarak veda ettim içimde bir his vardı sanki kerem buralardan gidecek gibiydi ve kendiside öyle davranıyordu. Eve geldiğimizde mis gibi yemekler kokuyordu annem en sevdiğim yemeği yapmıştı. Canım anam.

Koltuğa kendimi bıraktığımda çok yorulduğumu farkettim. Aklımda tabiki de kerem vardı onu çok seviyordum o burdan giderse yaşama sebebim kalmaz. Yıkılırım aklımda bu düşünceler varken kendi kendime konuştum "ya Miray saçmalama gitse söylerdi hem neden gitsin ki"

Kerem'den
Evet gitmemize tamı tamına son 1 hafta kalmıştı ve ben hâlâ Miray ile sadece 1 gün vakit geçirmiştim hep fotoğraflarımıza bakıyordum o güzel gözleri güzel saçları yüzü herşeyi ile mükemmeldi içinin güzelliği yüzüne vurmuştu ama ben bunu içimde yaşayacaktım belki ölene kadar belki de karşılaşana kadar. Bu benim için çok zordu özellikle de Miray dan ayrılmak sanki kalbimden bir parça kopuyordu bunları düşünürken.

Hani insanın en çaresiz kaldığı an vardır ya ayrılmak hemde severken en kötüsü ise benim onu sevdiğimi bilmiyor karşılaşana kadar belki hayatına yeni birileri girer.

3 gün sonra

Kerem'den

Gitmemize 2 gün kalmıştı ve ben hâlâ Miray a gideceğimizi söylememiştim o kadar kötüyüm ki bunu ancak Miray çözebilir ama artık o da olmayacak. Gidip konuşacaktım başka çarem yoktu. Annemlere herşeyi anlattım Miray dan hoşlandığıma kadar onlar da zaten Miray ın babasına söylemiş gideceklerini belli ki babası daha Miray a söylememiş çünkü haberi olsa o ayağıyla yanıma bile gelirdi.

Yarım saate hemen hazırlandım ve Miray a mesaj attım çünkü bu son mesajım olacaktı. Numaramı değiştirecektim ben çünkü onu bu yüzle bir daha asla arayamazdım. Her konuştuğumda acı çekerek konuşacaktık.

Siz
Miroşum müsait misin

Miroşumm💛❤
Evet müsaitim keroş birşey mi oldu

Siz
Miray ben size geleceğimde birşey konuşmamız lazım eğer müsaitseniz tabi

Miroşumm💛❤
Müsaitiz kerem gelebilirsin

Siz
Tamam 5 dakika ya ordayım

Miroşumm💛❤
Bekliyorum

Mesajını beğenip hemen evden çıktım.

Miray'dan
Bugün biraz erken uyanmıştım daha doğrusu ayağımın ağrısından yatamamıştım bile kahvaltımı yaptıktan sonra biraz telefonda dolaşıyordum. Kös kös otururken keremden mesaj geldi ve birşey konuşacağını söyledi belli ki önemli birşeydi telefondan da konuşabilirdik. İçimde yine kötü bir his vardı 5 dakikaya gelirim dediği için hemen uzandığım yerden doğruldum ve oturdum saçıma başıma düzgün bir hâl verdikten sonra kapı çaldı sanırım gelen keremdi.

Kerem geleli bi 2-3 dakika olmuştu annem benim ayağım kırık olduğu için izinliydi babam ise dışarıdaydı. İlk kerem konuşmaya başladı"miray istersen bahçeye çıkalım ne dersin hem temiz hava almış oluruz." Bende itiraz etmeden "olur çıkalım"dedim geldiğimizde bahçedeki masa sandalyenin yanına kadar kerem beni getirdi.

Oturduğumuzda bu sefer konuşmaya ben başladım" kerem önemli birşey mi var çünkü konuşmak için telefonda da söyleyebilirdin belli ki önemli birşey var anlat dinlerim" dedim ve keremin yüzü soluktu

"Miray ben gidiyorum." Dediği şeyle ani bi şok geçirdim nasıl gidiyordu. " Nasıl kerem nereye gidiyorsun" dedim titrek çıkan sesimle "Miray anlatacağım ama bölme sonra bol bol konuşuruz" dediğinde sadece başımı sallamakla yetindim." Bak Miray babamın tayini çıktığı için biz kocaeline gideceğiz. İlk başta bunu duyduğumda bende çok üzülmüştüm seni bırakıp burdan gidecektim. Ama yapacak birşey yok lütfen üzülme mirayım abimler ile konuştuğumda bana şöyle demişlerdi elbet birgün başka bir yerde karşılaşacaksınız bende istemezdim böyle olmasını Miray o yüzden son haftalarda hep video fotoğraf falan çekiyordum.

Kerem sustuğunda sadece beynimde dolanan tek şey Miray ben gidiyorum demesiydi şuan bundan başka hiçbir şeyi hatırlamıyordum vücudum buz kesmişti resmen olduğum yerde sadece kalbim acıyordu ben daha kerem e sevdiğimi söylemeden o burdan gidecekti artık söylesem nafile çünkü gidecekti. Kendine yeni bir hayat yeni arkadaşlar bulacaktı belki de yeni bir hayat arkadaşı..

"Kerem" ağzımdan sadece ismi çıkabilmişti boğazım resmen düğümlenmişti çok kötüydüm kerem bana dönerek" Miray bak ben seni üzmek için söylemedim hem hiçbir şey söylemeyip hayatından gitmek en kötüsüydü ama ben bunu sana yapamazdım lütfen Miray üzme kendini bak gözüm arkada kalsın istemiyorum zaten yarın gideceğiz gitmeden son saatlerimizi birlikte geçirelim he lütfen Miray ben bu durumdan memnun muyum sanki.

Evet arkadaşlar artık kerem ve Miray ayrılcak ve 5 sene boyunca görüşmeyecekler o yüzden iki üç bölüm daha yazıp zaman atlaması yapacağım belki üç ten fazla da olabilir okuyup oy verenlere teşekkür ediyorum 💛❤💖