1.hayat

197 39 9
                                    

İlk bölüm ile karsınızdayım inşallah bol oylu ve yorumlu bir hikaye olur iyi okumalar canlarım

..........................

Beni çok şeven bir annem va babam var. Demek çok isterdim ama hayat buna izin vermedi. Bu yaşıma kadar hep hor görülmüş ,dışlanmış ve kulanılmıstım. Çocuken başka çocuklar aileleriyle oyun oynar gezmelere giderdi ben ise odamda bibasıma otururdum babam hep işte olurdu eve geldiğindede beni ğörmezden gelirdi annem işe arkadaşlarıyla gezer benimle ilgilenmedi . Okulda herkez aileleriye yaptıkları şeyleri anlatırdı ben isi onları imrenerek dinlerdim.

En azından ailem yanımda derdim beni çok umursamazlarsa bile ama zaman geçtikçe bana olan tavırları deyismeye başlamıstı renkli şeyler giymeme kızar olmuşlardı herşeyime karışır beni aşağılamaya bile başlamıştılar annem yinede babam gibi deyildi oda bazen bana kızardı ama en azından bana vurmaya kalkmazdı . Anne yanımızda olduğunda izin vermezdi bana vurmasına ama öğrendiğide ise beni ençok üzen yerde burasıydı annemin derdiyse  ya biri öğrenirse rezil olurlarmıs oda ençok bundan korkuyordu çocuğu olamın onun için bir değeri yoktu onun için aile şerefleri önemliydi.

Yinede belki değişir umuduyla hep bekledim beni sevmelerini beni benimsemlerini ama o gün hiç gelmedi zaten son örendikleri onlanlar için son noktaydı işte hayatımın tamamen kararmasını sağlayan şeyidi. Bunu söylemek bile bana açı veriyordu.

Birgün daha önce hiç hisetmediğim bir karın arısı çekmistim ne yapsam da bu acıya dayanamıyordum anmam ve babama söylediyimde igi görmek için yalan söylediyimi söylediler. Ama hiç beklenmedik birşey olmuştu giydiğim pijamaya baktığımda hepsi kan olduğunu görmemiz bir olmuştu olayın citiyetini anladıklarında beni apar topar hastaneye götürdüler.

doktorum muanesinden sonra neye uğradığıma şaşırmıştım doktor çift cinsiyetli ve ondan dolayı Regal olduğumu söylemisti ama böyle birşey imkansızdı benimde bir rahimin verdı o an ailemden destek istemiştim ama hayat yine benden yana deyildi ailem bunun üzere benim bir utanç kaynağı olduğumu söyleyip beni evden atılar ve evlatlıktan retetiler onlara yalvarmama rağmen beni dinlemedi  beni ggece dışarı atılar belki bir umut kapıyı açarlardiye saatlerce bekledim ama açmadılar.

Açmayacaklarnı anlayınca oradan ayrıldm belki o gece tüm sansımı kullanmıştım ki karşıma Felix çıkmıstı. O parkata onunla karşılaştığımda  arkadaşım olucağını hiç düşünmemiştim işte benim hayatımda tam burda başlamıstı ben han jisung bu hayat hiç bana gülümsemedi ve böyle devam etmeye kararlıydı.

.....................

En sevdiğiniz sahip hangisi yorumlara yazarsanız sevinirim

Sadist (minsung )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin