5

111 17 37
                                    


30 yorumm
15 oy

"Seungmin kalk artık saat kaç oldu gece nasıl uyuyacaksın" annemin sesiyle açtım gözlerimi
başıma saplanan ağrı ile tekrar kapattım gözümün önüne gelen minho hocanın dudaklarını hatırlayınca doğruldum yüzümü buruşturunca dudağımda ki yara acımıştı yataktan kalkıp lavaboya geçtim kendime gelmem için duş almalıydım

Duşumu aldıktan sonra dudağıma krem sürdüm dağınık yatağımı toplayıp telefonu elime aldım minho hoca da mı bugün okulda yoktu sanırım oda içkiyi benim gibi fazla kaçırmıştı diğer bildirimlere bakarken tanımadığım numaradan gelen mesaja tıkladım

+850....
Konuşmamız gereken bir konu var yarın okula gelince odama gel.

Gördüğüm mesaj ile kaşlarımı çattım kimdi bu profiline bastığımda telefonu yatağa fırlattım numaramı nerden bulmuştu sınıf grubunda vardı doğru siktir koca bi siktir amına koyayım nasıl hatırlamış olabilir ayakta bile duramıyordu deli gibi odada dolanırken annem kapıyı açtı "ne yapıyorsun" dediğinde telefonumu yataktan alıp ekranı kapattım hiç bakışları atarken "yemek hazırladım ben babanla teyzenlere gideceğim beni arabada bekliyor kocası çok hastaymış 1 hafta orada kalacağız kendine bakabilirsin dimi" gözlerimi devirdim cevap vermedim.

Arkasını dönüp merdivenlerden inerken konuştu "biz yokken ders çalış 12. sınıfsın artık aklını başına al düşük aldığın edebiyat dersine daha çok önem vermeni istiyorum ayrıca bir daha içki içmeni istemiyorum eve arkadaşlarını çağırma onlar varken çalışmayacaksın çünkü adı neydi heh hyunjin o gelebilir akıllı birine benziyor" kapıyı açıp bana döndü "anlaşıldı mı" dediğinde kafamı sallayarak cevap verdim evden çıkınca kapıyı kapattım.

1 Hafta evde tek olmama çok sevinmeliydim ama annem giderken bana kendine dikkat et dememişti  ve sarılmamıştı gözlerimi dolduran bu ilgisizlik hissi yabancı değildi

Masaya göz attığımda şaşırmamıştım yine sevmediğim yemekler vardı tabakları aldığım gibi yemekleri çöpe döktüm evde ramen kalmamıştı hava almakta iyi olur diye düşünüp markete gitmek için hırkamı odamdan alıp dışarıya çıktım

Tenime çarpan soğuk rüzgar yüzümü tokatlıyordu resmen gözlerim ve burnum soğuktan akıyordu markete gidip ramen ve birkaç abur cubur aldım evimiz okula uzak değildi arkadaşlarımın evine de uzak değildi her zaman geldiğimiz parkın yanından geçerken elimi cebimde titreyen telefona atıp kimin aradığına baktım chan arıyordu grupta muhtemelen olayı anlatmadığım için merak ediyorlardı

Chana şuan müsait olmadığımı gruba da olayı yarın anlatıcağımı yazıp telefonu geri cebime attım ve parkın içine girdim boş olan salıncağa oturdum

Anın getirdiği heyecan ile öpmüştüm minho hocayı düşük not verdiği için onu cezalandırmak istemiştim yapmamalıydım mesajını hatırladığımda pişmanlık duygusu beni ele geçiriyordu yavaş yavaş kesin hatırlamıştı yarın ne yapacaktım odasına gitmeyecektim tabikii dersimiz de yoktu peki diğer günler nasıl kaçacaktım ondan neden öptüm ki başımı öne eğip ellerimi saçlarımın arasından geçirdim

"Baya meşgulmüşsün ya sen" yanımda ki boş salıncağa oturan hyunjine baktım "overthink ile meşgulüm"  poşetten çıkardığım çikolatayı ona uzattım aldı  "ne yaptılar yine nefret ediyorum onlardan" poşetten çikolatayı çıkarmaya çalışırken çok kısık sesle "seni getirdikleri bu halden" dediğinde ona baktım duymadığımı düşünüyordu duymuştum " 1 hafta yoklar teyzeme gittiler"
dedim "evde tek kalmaktan mı korkuyorsun gel bize"
dediğinde gülerek "hayır şapşal sevindim hatta" dedim "neyi düşünüyorsun peki" tekrar annemin söylediklerini hatırladığımda yüzüm düşünce salıncaktan kalkıp dizlerimin olduğu yere çöktü

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 02 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

teacher, 2minHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin