გვიანი ღამე იყო..
მთელი უბანში სიჩუმე იყო დასადგურებული..
ქინძისთავიც, რომ დაგეგდო ხმას გაიგებდი...
ბიჭს დაბზარული, სისხლიანი კურდღლის ნიღაბი ეკეთა..
სისხლიანი? უნდა იცოდეთ რატომ..
მის უკან ნამდვილი სახე იმალებოდა რომელოც იღიმოდა..
მისი ღიმილი სულ უფრო ფართოვდებოდა..
ასეთი ღიმილიც კი უდანაშაულოს ხდიდა მას...
ის ახლოს მიდიოდა....
ახლოს....
და კიდევ უფრო ახლოს....
და ბოლოს...
ის გაჩერდა ,,პარკ,,ის სახლის წინ..
"მშვენიერია" მისთვის თქვა.
შემდეგ კი კარი გააღო..ჩუმად შევიდა სახლში ისე, რომ ვერავის გაეგო.
როცა შებრუნებას აპირებდა გაიგონა ვიღაც როგორ ჩამოდიოდა დაბლა..
სწრაფად მიიმალა დივნის უკან ისე რომ ხმა არ ამოუღია.
მან იქედან მოავლო ყველაფერს თვალი და დღევანდელი ,,მსხვერპლი,, დაინახა.
ის სამზარეულოში შევიდა, წყალის დასალევად.
მკვლელმა ჩაისმირკა გაუმართლა ახლა აქვს შანსი..
ნელა მიუახლოვდა მას..დანას ზურგს უკან მალავდა.
ნელა...
ამ დროს ჯიმინმა წყლის სმა დაასრულა და როცა შემოტრიალდა წინ ბიჭი დახვდა სისხლიანი კურდღლის ნიღბით სახეზე და ხელში დანით..
მას შეეშინდა, უკან დაიხია და ჭიქას მიეჯახა.
შუშა დაბლა დავარდა და ხმამაღალი გატეხვის ხმა გამოიწვია..
"ვ-ვინ...ხარ??" ჯიმინის სახეზე შიში გამოისახა
მკვლელს უყვარდა როცა მის მსხვერპლს, მისი ეშინოდა.
ეშინოდა მისი...
Მის გამო...
მან ჯიმინს დანა კისერზე დააჭირა .
ჯიმინი უკვე ფიქრობდა,რომ მისი სიკვდილის დღე იყო.
"გ-გთხოვ... ნუ გააკეთებ ამას..." სთხოვა ჯიმინმა.
დანიანმა უბრალოდ გაიღიმა.
"შენ უნდა გცოდნოდა, რომ არ უნდა დაგეჭირა ჩემთან საქმე, არა პარკ?" თქვა მან
ჯიმინმა უბრალოდ ვერაფერი თქვა.
იმის გამო, რომ მას ახლა ძალიან ეშინოდა მოულოდნელი ტკივილის.
"ახლა, საბოლოოდ დაგემშვიდობები. და ,,ის,, სულ ჩემი იქნება."
ეს თქვა თუ არა მისი დანა მაღლა ასწია..
მოემზადა, რომ ჯიმინისთვის გულში ჩაერტყა...
მაგრამ...
ხმამ შეაწყვეტინა ეს მოქმედება, რომელიც ზემოდან ისმოდა..
"ჯიმინ, კარგად ხარ?"
ფეხის ხმა უფრო ხმამაღალი ხდებოდა..
ჯანდაბა!
შეიძლება 4დღეში ერთხელ აღარ დავდო და მალ-მალე დავდო თავები დიდი ლოდინი არ დაგჭირდებათ😊
