VICTORY KİCKOFF 🌟

1. Bölüm

*Öncelikle hikayede küfür ve bazı yakın temaslar olacaktır. Yazım yanlışlarım için şimdiden üzgünüm..İYİ OKUMALARR UMARIM BEĞENİRSİNİZ!*

Shou'dan~~~

"ERİKAA! TAMAM VALLAHİ BİLEREK OLMADI ÜZGÜNÜM!"
Evet Erika'dan kaçıyordum. Resmen ayak tabanlarım ağrımıştı. Ayaklarımı hissetmiyordum. Neden mi? Çünkü sınıfta Erikanın uyanması için yüzüne bir şişe su boşaltmıştım. Amacım birazcık boşaltmaktı ama sonrasında hepsi boşalmıştı şişenin içinde ki su..

Erika'dan~~~

"SHOU KAÇMA GEL BURAYA AMK BUNUN BEDELİNİ ÖDEYECEKSİN!" Evet shou'yu kovalıyordum. Çünkü ben uyurken üstüme bir şişe su boşaltmıştı. Üstüm, her yerim mafolmuştu. Futbolda çok hızlı koşan birisi olarak aslında shou'yu kolaylıkla yakalayabilirdim. Ama onu yormak istiyordum. Koşarken neredeyse önümde kimin olduğuna bakmıyordum. Bu yüzden birisine çarpmıştım. Yere sertçe ikimizde düşmüştük. "Ne oluyor amına koyayım ya! Sen kims-"
Cümlemi tamamlayamadan karşımda ki kişinin Ouzou olduğunu gördüm. Bana gülüyordu.

Ouzou gülerken konuşmuştu. "Tepkilerin çok komik Erika. HAHAHAHAHHA" Gülmek bulaşıcı olduğu için bende Ouzou ile birlikte gülmeye başlamıştım. 5 dakika boyunca birbirimize bakarak güldük. Sonrasında Ouzou ayağa kalktı ve kalkmam için elini uzattı.

Ouzou'dan~~~

Böyle okulu sikeyim ya gerçekten! Çok canım sıkılmıştı. Bu yüzden bahçede dolaşmaya karar vermiştim. Yürürken başım eğikti. Bu yüzden karşıdan gelen kişileri fark etmiyordum. En son duyduğum şey shou'nun koşuşu ve söyledikleriydi. Tam önüme dönecekken birisiyle çarpışmıştım. Gözümü açıp baktığımda bu kişinin Erika olduğunu gördüm. Bu kız gerçekten diğer kızlar gibi değildi. Yani benim açımdan en azından..Çok cesaretli, futbolda neredeyse benden bile hızlı olan, güvenilir ve..çok güzeldi. Erika'nın kendi kendine söylediği şeylere karşı gülmeye başlamıştım. Sonrasında o da benimle gülmüştü. Bir süre sonra ayağa kalktım ve yanına gidip elimi kalkması için uzattım. Elimi tuttuğunda midemde tatlı bir sızı hissettim.

Erika; Ouzou burada ne yapıyorsun?

Ouzou; Bu lanet okulda çok canım sıkılıyor bende bari biraz bahçede dolanayım dedim. Birşey diyeceğim neden üstün her yerin ıslak?

Erika; O aptal shou gelipte ben uyurken üstüme bir şişe su dökmeseydi kuru olacaktım.

Ouzou; Ama böyle durursan hasta olacaksın Erika *Ouzou üstünde ki ceketi çıkartıp erika'nın omuzlarına koymuştu.* Hah en azından üstün kuruyana kadar sende kalsın

*Erika Ouzou'nun yaptığı bu harekete karşı yanakları kızarmıştı.*

Erika; Teşekkür ederim Ouzou çok kibarsın *Erika anlık düşünceyle parmak uçlarında yükselip Ouzou'nun yanağına küçük bir öpücük kondurmuştu. Sonrasından onun yanından ayrılarak sınıfına doğru gitmeye başlamıştı.*

Ouzou; Ne demek rica ederim *Yanağında Erika'nın dudaklarını hissedince bedeni kaskatı kesilmişti. Olduğu yerde dona kalmıştı. Erika giderken arkasından baka kalmıştı. Bir eliyle yanağını tutarak büyükçe gülümsüyordu.*

~~~Okuldan sonra herkes evine gitmişti. Fakat antrenman sahasında~~~~

Reika'dan~

Herkes gibi iyi olmak için antrenman sahasına gelmiştim. Kendimi baya geliştirmiştim aslında ama yeterli değildi. En son ki maçımızda benim yüzümden gol yemiştik. Bu yüzden her gün herkesten önce antrenman sahasına geliyordum. Şimdi ki yapacağım şey ise 60 tur ya da daha fazla koşu yapmak. Kulağıma kablosuz kulaklığı taktım ve Bluetooth ile kulaklığı telefonuma bağlayarak bir şarkı açtım. Telefonumu cebime koydum ve şarkı başlayınca koşmaya başlamıştım. İlk önce yavaş tempoda sonrasında hızlı tempoda koşuyordum. Son ses müzik açık olduğu için dış dünyayla olan bağlantımı kesmiştim. Gözlerimi kapatıp tüm gücümle koşmaya başladım. Bu güne kadar yani 2 aydan beri böyle kendi kendime antrenman yaptığımı kimseye söylememiştim. Ve yakalanmamıştım.

Kaçıncı turda olduğumu bilmiyordum sadece bacaklarım ağrıyana kadar koşmaktı amacım. Fakat bacağıma bir anda keskin bir ağrı girince hızımı durduramadan yere düşmüştüm yuvarlanarak. Kulaklığı çıkartıp yere koydum ve bacağımı ovmaya başladım. Tam bu sırada tanıdık bir ses gelince kaskatı kesildim. Çünkü bu sesin sahibi..KOTAYDI!

Kota'dan~

Okuldan sonra herkes evlerine giderken bende bugün biraz kendimi geliştirmek için antrenman sahasına gitmiştim. Antrenman sahasına geldiğimde hiç beklemediğim birisiyle karşılaşmıştım. Bu kişi Reika'dı. Suyunu içmiş sonrasında kulağına kulaklıklarını takıp koşmaya başlamıştı. Bende çantamı yere bıraktım ve onu izlemeye başladım. Burada neden olduğunu merak etmiştim.

Bir süre sonra telefonumdan saate baktığımda 1.5 saatin geçmiş olduğunu ve Reika'nın hala koştuğunu fark ettim. Bu kadarı çok fazlaydı. Hemde aşırı fazla..ayak tabanları zarar görecekti. Onu durdurmak için peşinden koşmaya başladım. Nefes nefese kalmıştım. Reika'nın yuvarlanarak yere düştüğünü görünce hiç düşünmeden dahada hızlanarak yanına koşmuştum.

Kota; REİKA! *Hemen yanına oturup ovduğu bacağını kendime çekip bakmaya başladım. Çok endişelenmiştim.*
İyi misin? Ne oldu?

Reika; İyiyim kota sorun yok sadece bacağıma keskin bir ağrı girince yere düştüm.

*Reika'nın ayakkabısını çıkartıp ayağına bakmaya başladım. Ayağı neredeyse kanayacaktı.*

Kota; Kızım ayağının haline bak!

Reika; Ne olmuş ki? Hem ben iyiyim merak etmene gerek yok.

Kota; Nasıl merak etmem ya? Reika sen takıma en gerekli oyuncularından birisin. Ayağın zarar görürse ne yapacağız? Ne yapacaksın? Ne yapacağım?

*Reika kotanın dediklerine karşı gözleri dolmuştu. Kota bir süre sonra reikaya baktığında gözlerinin dolmuş olduğunu gördü. Ve ne yapacağını şaşırmıştı.*

Kota; R-reika neden ağlıyorsun? Yoksa canını mı yaktım?

*Reika ağlamaya başlamıştı.*

Reika; Hayır seninle bir alakası yok..sadece gerçekten bu takıma faydam var mı Kota?

*Kota şaşkınca Reika'ya bakmıştı. Ve o yumuşak, beyaz tende olan ellerini tutmuş gözlerine bakarak konuşmaya başlamıştı.*

Kota; Reika emin ol sen bizim için bir 4 yapraklı yonca gibisin senin sayende sayamayacağım kadar maç aldık biz istediğimiz kadar güzel topları sürelim sen olmasan o goller girmeyecekti bu yüzden kendini cezalandırmayı bırak olur mu?

*Reika duyduğu cümlelerin ardından kalbi hızlanmaya başlamıştı. Kota'nın gözlerinde kayboldu resmen.*

Reika; Böyle düşündüğünüzü bilmiyordum..b-ben teşekkür ederim kota.

*Reika'nın göz yaşları durmuş ama kızaran gözlerle kotaya bakmıştı. Bir anda kotaya sarılmıştı. Kota ilk başta şaşırsada Reika'nın sarılmasına karşılık vermişti. Oğlan genç kızın ince beline kollarını dolayarak sarılmıştı. Bir süre sonra ikili ayrılarak ayağa kalkmıştı. Fakat reika'nın ayağı hala ağrıdığı için dengesini kaybetmişti. Kota âni bir atakla Reika'nın kolundan tutarak düşmesini engellemişti. Kota beklenmedik şekilde reikayı kucağına almıştı. Reika şaşkın gözlerle kotaya bakarken kota yürümeye başlamıştı.*

Kota; Ne kadarda hafifsin Reika kaç kilosun?

Reika; *kaşlarını çatmış bir şekilde konuşmaya başlamıştı.* Evet kota hafif olduğum doğrudur ama bir kıza kaç kilosun diye sorulmaz. Bu kibarlık değildir kilomu merak ettiysen söyleyeyim 42 kiloyum

*Kota şaşkın gözlerle reikaya bakmıştı.*

Kota; Sen ciddi misin? Reika bu çok sağlıksız ben bile 1.80 boyumla 70 kiloyum yok böyle olmaz koçla konuşalım bu durumu

Reika; Hayır kota! Ben iyiyim ve hafif olursam daha iyi koşarım değil mi?

Kota; Öyle ama bu çok sağlıks-

Reika; Kes sesini kota!

*İkili eninde sonunda daha doğrusu kotanın zoruyla kotanın kucağında eve gelen reika bugün olanları düşünüyordu. Kota ise genç kızın güzelliğini düşünüyordu. Oğlan için genç kızın iç güzelliği olsun dış güzelliği olsun her şeyini beğeniyordu. Genç oğlan ona aşıktı..*

EVVETT BİRİNCİ BÖLÜMÜN SONUNA GELDİK UMARIM GÜZEL OLMUŞTUR UMARIM BEĞENİRSİNİZ YORUMLAMAYI UNUTMAYIN ÖPÜLDÜNÜZZ 🌟🐰