Ne olduysa, hayırlısı için oldu. Ne oluyorsa, hayırlısı için oluyor. Ne olacaksa, hayırlısı için olacak. Ne kaybettin ki, ağlıyorsun? Ne getirdin ki, kaybettin? Ne yarattın ki, yok oldu? Ne aldıysan, buradaydı. Ne verdiysen, buradaydı. Sana bugün ait olan, dün başkasına aitti. Yarın da bir başkasına ait olacak. O zaman ne için boşuna üzülüyorsun...
Bireyin en çok zorlandığı şeylerden biridir birini unutmak... İlk önce içine kapanır daha sonra dışarı sığamaz. Çabaladığı kadar tökezler. Bir zaman sonra pes eder, inandığı zaman ilacı onun için zehire dönüşür. Depresif bir ruh haline kapılıp hayatı kendine zindan eder.. Amansızca mutluluğu etrafta ararken hiç kendine odaklanmayıp daha da içten içe dibe çöker. Hiç farketmez oysaki insanoğlu, ne zaman onundu ki şimdi ondan gitti..
Her şey harika bir şekilde başlar, çiçekler renkle dolar, kuş sesleri cıvıldar, hatta hiç sevmediğin o karşı komşun sana güzel gelmeye başlar.. Peki ya sonra? Artık sana ait olduğunu düşündüğün kişi bi anda gider. Hayatının merkezine koyduğun, toprağında büyüttüğün çiçek, kozasında baktığın o tırtıl, kelebek olup uçar gider.. Herkesin hayatında 1 kere bile olsa yaşadığı o klasik hikaye, ama benimki biraz farklı....
YOU ARE READING
Ayrılık Şarkısı
Non-FictionNe kaybettin ki, ağlıyorsun? Ne getirdin ki, kaybettin? Ne yarattın ki, yok oldu? Ne aldıysan, buradaydı. Ne verdiysen, buradaydı. Sana bugün ait olan, dün başkasına aitti. Yarın da bir başkasına ait olacak. O zaman ne için boşuna üzülüyorsun.
