Unveiling the Mystic Eyes

002: Ellie

Mark's POV

"P-Papa..."

Hindi ako makagalaw sa kinatatauyan ko. Unconsciously, I reached for Ms. Pat and Sheki's minds and asked for their help.

Ano bang nangyayari sa akin? Bakit hindi ko makontrol ang kapangyarihan ko? May kinalaman ba ito sa basbas ng Creatress?

"What did you do?" Ms. Pat suddenly appears at Papa's side. "Rodnie, wake up."

Sinubukan niyang hawakan ang mga palasong nakatusok sa katawan ni Papa pero nabitawan niya ito agad.

"Ah!"

"Ms. Pat? Sir Rodnie?" Sheki appears at my side.

She immediately towers Papa's body, covers her hands with her power, and tries to remove my arrows but fails. The moment her hand made contact with the arrow, it created a force that caused her to throw wildly.

I moved my body to catch her and succeeded.
 
I marched towards Papa's body, touched my arrows, and removed them one by one. Sheki immediately covered the wound, and Papa regained his consciousness.
 
"Sorry, Papa..."
 
I bowed down to him. I saw he raised his hands and was about to hit me when I caught it using a gold-yellow force from his eyes.

What the fuck?

Mabilis kong pinakawalan ang kamay ni Papa at naglaho.

Hindi ko na alam ang nangyayari sa akin.

Pumunta ako sa lugar kung saan sa tingin ko ay payapa ako. Sa tabi nang kumikinang na lawa. Mula rito ay tanaw ko siya...

"I miss you." Bulong ko sa hangin.

I saw her meditating. Sarado ang mga mata niya. Kumikinang ang kanyang mga tattoo ss braso at noo. Tumama rin ang sinag ng buwan sa kan'ya na tila ba binabasbasan siya nito.

She is so beautiful.

"Kumusta ka, Ellie? Natatandaan mo pa ba ako?"

Flashback...

"I want you to welcome the successors of Lunar Lights."

Sir Aldrin was so proud announcing and welcoming the successor.
 
I was so bored the whole time of this program. Dapat ay nasa daan na ako papunta sa isang misyon pero pinigilan nila ako dahil dito.

Malaking bagay kasi sa mga Nymph ang mga Lunar Light — sila ang pangkat ng mga Nymph fairies na nagpapanatili ng puting kapangyarihan, liwanag mula sa buwan upang tanglawan ang aming gabi at simbolo rin sila ng kapayapaan.

Siniko ako ni Nikko — isa sa Hunter na nasa ilalim ng training kagaya ko.

"Sa tingin ko ay hindi ka na mabuburyo." Ngumiti siya ng nakakaloko.

Sinamaan ko siya ng tingin bago nagpalabas ng pulang bola mula sa aking kamay at ipinasa ito sa kabilang kamay.

"Chill, bro. Promise, hindi ka mabuburyo."

"Introducing the Head of Lunar Lights — Binibining Roma."

A white-skinned girl smiles at the crowd. Her presence is so strong. A large white umbrella was floating above her head. Tumutulo pa ang mga dulo nito na tila ba mga buhangin ngunit naglalaho rin sa kalagitnaan ng hangin.

"A pleasant day, Nymphs. It is my pleasure to introduce to you the successors of Lunar Light: my very own daughter, Trisha, and of course the girl who has been sleeping on the lake for a very long time, Ellie."

Napakunot ang noo.

The girl who has been sleeping on the lake for a very long time?

Iisa lang ang alam kong ganoon. Sa tabi ng kumikinang na lawa ay mayroon doong bula na hindi pumuputok. Sa loob noon ay isang babaeng naka-upo, nakapikit at hindi pangkaraniwan ang mukha.